มารร้ายลวงใจรัก

3

เพราะชั้นยี่สิบแปดคือชั้นพิเศษเนื่องจากมันคือชั้นที่พักของเจ้าของอาณาจักรมูลค่ามหาศาลอย่างเอซีกรุ๊ป โชคดีที่นิศามาศมีคีย์การ์ดที่ทำให้สามารถกดลิฟต์มาชั้นนี้ได้ แล้วก็เป็นครั้งแรกที่นิศามาศได้เห็นสถานที่หรูหราแห่งนี้ด้วยตาตัวเอง

เพนต์เฮ้าส์แห่งนี้ดูหรูหรา แพงระยับ และทำให้หล่อนแทบจะไม่กล้าก้าวเท้าเหยียบลงบนพื้นพรมเลยทีเดียว นิศามาศรู้สึกได้ว่าตนเองอยู่ผิดที่ผิดทางอย่างรุนแรง ยูนิฟอร์มคนทำความสะอาดของหล่อนไม่ได้เข้ากับสถานที่เลยแม้แต่น้อย

หญิงสาวกลั้นลมหายใจแล้วจึงค่อย ๆ ก้าวเท้าเดินลงไปบนพรมหนานุ่มนั่น เอาเถอะ มาถึงขั้นนี้แล้วหล่อนก็ต้องทำมันให้สำเร็จนั่นแหละ ว่าแล้วหล่อนก็ตรงไปยังประตูไม้บานใหญ่ท่อยู่สุดปลายทาง แน่นอน…นั่นเป็นห้อง ๆ เดียวที่มีอยู่บนชั้นยี่สิบแปดนี้

หญิงสาวหยุดอยู่หน้าประตูไม้มะฮอกกานีบานใหญ่ เพ่งพิศลวดลายของไม้พลางสอดส่ายสายตาว่าจะทำอย่างไรดีถึงจะเรียกคนภายในออกมาได้ สุดท้ายหล่อนจึงตัดสินใจเคาะประตูในที่สุดแล้วก็กลั้นใจ...รอ!

๐๐๐๐

เสียงเคาะประตูดังขึ้นรัว ๆ ก่อนจะหยุดลงทำให้เจ้าของเรือนร่างสมบูรณ์และเต็มไปด้วยมัดกล้ามตึงแน่นไปทั่วร่างเดินตรงไปยังประตูนั่น หยดน้ำที่เกาะพราวไปทั่วร่างทำให้เขาดูเซ็กซี่อย่างร้ายกาจ ผิวของเขาเป็นสีแทนสวยไปทั่วทั้งตัว หน้าอกตึงแน่นมีเส้นขนบาง ๆ ปกคลุม ไล้ต่ำจนหายไปในขอบผ้าขนหนูผืนเล็กสีขาวที่พันไว้อย่างหมื่นเหม่บนสะโพกสอบเพรียว โอบรัดบั้นท้ายแน่นของเจ้าของเรือนร่าง

ดวงตาสีเขียวคมกริบวาววับ คาดว่าผู้หญิงที่เขาสั่งให้เบนหามานั้นจะมาถึงแล้ว ชายหนุ่มเดินตรงไปเปิดประตูแล้วก็ได้พบกับหญิงสาวตัวเล็กที่อยู่ในชุด... เขาขมวดคิ้วแล้วเริ่มพิจารณา...หล่อนอยู่ในชุดพนักงานทำความสะอาดสีฟ้าและผ้ากันเปื้อนสีขาวยังพันรัดเอวเล็กของหล่อน เส้นผมสีน้ำตาลเข้มถูกเก็บไว้เป็นมวยที่ท้ายทอย ดวงหน้าเกลี้ยงเกลาไม่แต่งแต้มอะไรบนใบหน้า แต่ถึงอย่างนั้นกลับทำให้หล่อนดูผุดผาดงดงามราวกับดอกไม้อันแสนบริสุทธิ์ที่ไม่จำเป็นต้องได้รับการปรุงแต่งใด ๆ ทว่าที่น่าแปลกคือยามนี้หล่อนกำลังจับจ้องเขาด้วยอาการเบิกตากว้างอ้าปากค้าง แล้วไม่นานบนหน้าเรียวเล็กซีดเซียวนั้นก็มีสีกุหลาบกระจายแต่งแต้มสองข้างแก้ม จากนั้นหล่อนก็หลบหน้าหลบตาเขาด้วยความเขินอาย และอาการลมหายใจสะดุดนั้นของหล่อนก็ทำให้เขาอดจ้องมองไม่ได้

หล่อนไม่ได้ดูสวยเจนจัดอย่างผู้หญิงที่เบนมักจะจัดให้เขาทุกครั้ง ท่าทีราวกับไร้เดียงสาทำให้เขารู้สึกพึงพอใจไปอีกแบบ ชักรู้สึกอยากจะรู้แล้วว่าถ้าหล่อนอยู่บนเตียงกับเขาจะร้อนแรงมากแค่ไหน

จัสตินสำรวจไปทั่วร่างเล็ก ๆ นั้นอย่างรวดเร็ว เสียดายที่หล่อนผอมไปหน่อย แต่หน้าสวยหวานแปลกตาดีเขาให้อภัย ก่อนที่สายตาคมกริบของมหาเศรษฐีเชื้อสายสเปนจะหยุดอยู่ที่ทรวงอกที่พลิพุ่งดันชุดเมดของหล่อนออกมา ดูท่าถึงจะผอมแต่อะไร ๆ ก็ไม่ได้เล็กตามตัวล่ะนะ เขาคิดกับตัวเองอย่างพึงพอใจ

“เข้ามาสิ”

“เอ่อ…” เขาเห็นหล่อนสะดุ้ง แต่เมื่อเขาเปิดประตูออกกว้าง หล่อนก็พลันส่ายหน้าแล้วบอกอย่างรวดเร็วว่า “มิสเตอร์อัลวาเรซ ดิฉันมีเรื่องจะแจ้งกับคุณแค่...”

“เข้าไปพูดกันข้างใน ไม่อย่างนั้นฉันไม่คุยอะไรกับเธอทั้งนั้น” เขาตัดบทหล่อนอย่างเย็นชา ฮึ! เล่นตัวอะไรนักหนา นี่ไม่ต้องแสดงบทบาทอะไรแล้ว เพราะเขาอยากจะฟัดหล่อนบนเตียงจะแย่ บอกไม่ถูกว่าทำไมแค่เห็นหล่อนก็พลุ่งพล่านไปทั้งกายแล้ว สงสัยเขาจะขาดเรื่องอย่างว่านี่มานานเสียแล้ว

“แต่ว่าดิฉัน”

หล่อนพยายามจะแย้ง แต่เขาหมดความอดทนแล้ว

“เข้ามา” ชายหนุ่มเอ่ยกับหล่อนเสียงเข้มจัด “ไม่ต้องเจรจาอะไรทั้งสิ้น ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจค่าตัวเธอจะมากกว่าที่ตกลงสองเท่า”

พูดแค่นั้นคนใจร้อนก็กระชากร่างเล็กให้ปลิวหวือเข้ามาปะทะอกของเขา ดันหล่อนเข้าไปข้างในห้องก่อนจะจัดการล็อกประตูเสร็จสรรพ หญิงสาวซึ่งมีท่าทีงุนงงทำท่าจะกระโจนหนีให้เขาต้องไล่ตามทันควัน

แล้วในที่สุดเขาก็จับหล่อนได้ จัสตินกอดร่างเล็กที่พยายามดิ้นขลุกขลักเอาไว้ทั้งตัวก่อนจะบอกหล่อนเสียงห้วนและคล้ายกับจะคำรามด้วยความไม่พึงพอใจอยู่ในทีว่า

“นี่เบนไปหาเธอได้จากที่ไหนเนี่ย สวมบทบาทอะไรล่ะคราวนี้ แต่ขอร้องล่ะไม่ต้องเล่นอะไรกระตุ้นอารมณ์ฉันแล้ว เสียเวลา ขึ้นเตียงกันเลยดีกว่า”

นิศามาศเบิกตากว้าง ดูเหมือนว่าหล่อนจะขึ้นมาผิดเวลาเสียแล้ว

“เดี๋ยว! มิสเตอร์อัลวาเรซ! ดิฉันไม่ใช่…!”

หญิงสาวพยายามจะห้าม ทว่าเขาไม่ฟังหล่อนแม้แต่น้อย

“ถ้าจะต่อรองเรื่องเงินค่อยพูดกันหลังจากนี้ ตอนนี้พูดเรื่องนี้เถอะ ฉันอยากเข้าไปข้างในตัวเธอจะแย่”

เสียงนั้นฟังดูเต็มไปด้วยความปรารถนาอันดิบเถื่อน แหบพร่าและแสนจะเซ็กซี่ ทว่าหญิงสาวในอ้อมกอดกลับดิ้นขลุกชลักราวกับต่อต้าน ยิ่งทำให้เขาอยากจะติดตามและปราบพยศหล่อนมากยิ่งขึ้น

ดูท่างานนี้เบนคงจะทำให้เขาหายเครียดได้มากพอดู! ดี! บางทีเจอรสชาติใหม่ ๆ บ้างเขาจะได้ไม่เบื่อไปเสียก่อน!

๐๐๐๐

ทางด้านนิศามาศ หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างเมื่อรับรู้ได้ถึงมือใหญ่ของจัสตินตรึงท้ายทอยหล่อนเอาไว้ เขาจับมันไว้มั่นได้ด้วยมือข้างเดียวก่อนจะบังคับให้หล่อนแหงนเงยรับสัมผัสของเขา หญิงสาวตัวสั่นระริกด้วยความหวาดกลัวตั้งแต่ถูกกระชากเข้ามาปะทะแผงอกเปลือยเปล่าของเขาที่บัดนี้เบียดชิดกับหน้าอกของหล่อนอย่างที่ไม่เคยมีใครได้ชิดมาก่อน!

นิศามาศตัวสั่น ทว่ายิ่งต่อต้านอีกฝ่ายก็ยิ่งรุก และในที่สุดหลังจากพยายามขัดขืน ริมฝีปากบางอย่างคนเอาแต่ใจและไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นของมหาเศรษฐีหนุ่มก็ประกบลงบนริมฝีปากของหล่อนจนได้ เขาคลึงเคล้าและขบเม้มบางครั้งก็กัดอย่างแผ่วเบาลงบนกลีบปากของหล่อน ความใกล้ชิดอย่างที่ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้ใกล้ชิดมาก่อนส่งผลให้นิศามาศสั่นไหวระริก เรี่ยวแรงหดหายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน อารมณ์ประหลาดที่ถูกปลุกเร้าจากการจู่โจมอย่างรวดเร็วทำให้หล่อนไม่อาจดิ้นรนหลุดพ้นจากเขาได้

ไม่นานลิ้นร้อนของอีกฝ่ายก็สอดแทรกเข้ามาซึมซับหาความหวานภายในโพรงปากเล็ก ๆ ของหล่อน นิศามาศสั่นสะท้านกับสัมผัสรุนแรงของเขา สิ่งที่ทำได้คือได้แต่ใช้สองมือเกาะบนบ่าเปลือยเปล่านั้นผยุงตัวเองเอาไว้ไม่ให้ทรุดเพราะอาการเข่าอ่อน

หล่อนได้ยินเสียงครางอย่างพึงพอใจในลำคอ ก่อนที่อีกฝ่ายจะถอนริมฝีปากออก เขาจ้องมองหล่อนเขม็งด้วยสายตาคมกริบร้อนแรง กลบความเย็นชาที่หล่อนเคยเห็นจนสิ้น และก่อนที่หล่อนจะได้ร้องอะไรออกมา เจ้าของริมฝีปากหยักบางก็แนบริมฝีปากลงบนกลีบปากของหล่อนอีกหน คราวนี้ดื่มด่ำลึกซึ้งยิ่งกว่าที่เคยพร้อมกับที่หล่อนรู้สึกได้ว่าร่างตัวเองลอยหวือไปบนอากาศโดยมีท่อนแขนแกร่งของเขาโอบรัด แล้ววินาทีต่อมาแผ่นหลังของหล่อนก็สัมผัสเบาะนุ่ม ๆ ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นโซฟาตัวใหญ่ที่หล่อนได้มีโอกาสเห็นเพียงแวบเดียว

แล้วหลังจากนั้นความคิดของหล่อนก็ต้องกระเจิดกระเจิงเพราะสัมผัสของคนตรงหน้า ริมฝีปากของอีกฝ่ายผละจากริมฝีปากของหล่อน ทว่าเลื่อนไล้ลงต่ำพรมจุมพิตยังลำคอเรียวของหล่อน สัมผัสนั้นทำให้หล่อนขนลุกเกรียว กายเล็กสั่นสะท้านอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อถูกปลุกเร้าด้วยความชำนาญที่มากกว่าของคนเหนือร่าง

หญิงสาวได้แต่หลับตาแน่น ไม่กล้ามองหน้าเขา มือเล็กได้แต่เกาะอยู่บนบ่าเรียบตึงของอีกฝ่ายแล้วจิกปลายเล็บลงบนบ่าแข็งแรงนั้นแน่น ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากจนหล่อนไม่อาจห้ามได้ทัน ไม่อาจบอกได้ว่าหล่อนไม่ใช่ ‘ใคร’ ที่เขากำลังรอคอยอยู่

หญิงสาวเตลิดเพริดไปกับแรงปรารถนาทั้งของหล่อนและของเขา กว่าจะรู้ตัวอีกที ฝ่ามือใหญ่รุ่มร้อนนั้นก็ปลดกระดุมหน้าของชุดยูนิฟอร์มของหล่อนออกจนเปิดกว้าง เห็นทรวงอกอวบอิ่มของหล่อนที่ดุนดันบราเซียสีขาวแบบเรียบร้อย หญิงสาวหน้าร้อนวาบเมื่อได้สติว่าจนเองกำลังปล่อยตัวไปให้คนที่พูดได้ว่าเขาเป็นแค่เพียงคนแปลกหน้าคนหนึ่งสำหรับเท่านั้น

“อ๊ะ! ไม่ได้นะคะ!”

หล่อนร้องห้ามเขาออกมาเป็นครั้งแรก มือเล็กพยายามจะดึงสาปเสื้อเข้าหากันแต่กลับถูกมือใหญ่ของอีกฝ่ายจับรวบข้อมือไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว จากนั้นเขาก็ตรึงข้อมือเล็กขึ้นเหนือศีรษะของหล่อนเอง ชายหนุ่มกวาดตามองไปทั่วร่างหล่อนอย่างจาบจ้วง เต็มไปด้วยความร้อนแรงที่ทำให้คนถูกมองใบหน้าร้อนผ่าว

“อย่าทำเหมือนไม่เคยเลยน่า...”