วันต่อมา...
วันนี้จัสตินไม่อยู่ เขาจำต้องเข้าไปดูงานที่สำนักงานใหญ่ของอัลวาเรซของเขาด้วยตัวเองหลังจากที่ให้เลขาฯประจำสำนักงานวิ่งส่งเอกสารมาให้เขาที่คฤหาสน์อัลสาเรซมากกว่า
นิศามาศอยู่เล่นกับลูกจนถึงบ่าย เมื่อพวกแกนอนหลับหล่อนจึงพอมีเวลาส่วนตัวบ้าง และนี่เป็นครั้งแรกที่หล่อนไม่มีจัสตินอยู่ข้างกาย หญิงสาวเดินผ่านระเบียงกว้างที่เห็นสวนสวยภายในคฤหาสน์อัลวาเรซได้อย่างชัดเจน
หล่อนกำลังจะเดินผ่านไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าของสถานที่เรียกรั้งหล่อนเอาไว้ก่อน
“หนูมูนนี่...มานี่สิ”
“ค่ะคุณปู่”
หญิงสาวรับคำ ก่อนจะเดินตรงเข้าไปหากาโลส อีกฝ่ายชักชวนให้หล่อนนั่งลงแล้วค่อย ๆ รินน้ำชาเลื่อนส่งมาให้หล่อน
“ขอบคุณค่ะคุณปู่”
“จอมซนสองคนนั้นหลับแล้วเหรอ?” ชายชราเอ่ยถามพร้อมกับรอยยิ้ม ดวงตาสีควันบุหรี่ฝ้าฟางจ้องมองหญิงสาวนิ่ง แม้จะไม่มีกระแสดดุอยู่ในดวงตาคู่นั้น ทว่าก็ยังทำให้นิศามาศเกร็งอยู่ดี
“ค่ะคุณปู่
