เกือบบ่ายสองจัสตินก็มาถึงคฤหาสน์ของตระกูลโบลตัน ชายหนุ่มเหยียดริมฝีปากออกในยามมองดูคฤหาสน์สไตล์วิกตอเรียนที่พวกโบลตันแสนจะภาคภูมิใจ หนึ่งในสัญลักษณ์ที่ทำให้โบลตันหยิ่งผยองอยู่ในสังคมได้อย่างทุกวันนี้
เขาก้าวลงจากรถ ไม่นานคนสนิทของมารดาเขาก็ก้าวตรงมาหาเขาราวกับอีกฝ่ายรู้ว่าเขาจะมาที่นี่
“มาดามอยู่ที่สวนด้านหลังค่ะ ท่านให้มาเชิญมิสเตอร์อัลวาเรซไปที่นั่นค่ะ”
แปลก ๆ แฮะ
ชายหนุ่มขมวดคิ้วมุ่น เนื่องจากมารดาของเขามาแปลกในยามนี้ แทนที่จะไล่เขาไปกลับเชื้อเชิญให้เขาไปหาเสียอย่างนั้น และด้วยความสงสัย จัสติน อัลวาเรซก็เดินตามสการ์เล็ตไปอย่างรวดเร็ว
ไม่นานเขาก็เห็นมิเชล โบลตันกำลังนั่งจิบชาสนทนากับใครบางคน เขาไม่เห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นเพราะหล่อนนั่งหันหลังให้เขาอยู่ จนกระทั่งใกล้เข้าไปเรื่อย ๆ จึงได้เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นคือ ‘กาเบรียลล่า เอลลิสัน’
วินาทีนี้ชายหนุ่มจึงได้รู้ว่าบางครั้งเขาเองก็ตกหลุมพ
