“ว้าย!” ฟ้าใสไม่ทันระวังโดนกระชากเข้าไปหา
“เมียผมทั้งหอมทั้งนิ่มไปทั้งตัว”
“นี่คุณ ปล่อยนะ” ฟ้าใสดิ้นรนในที่สุดก็ต้องออกแรงฟาดฟันกับเขาอีกครั้ง คนเอาแต่ใจอยากใส่เสื้อผ้าแต่ปล้ำจูบเธอจนปากช้ำแล้วช้ำอีก นั่นแหละถึงจะได้ปล่อยเธอเป็นอิสระ...
...ไม่มีมนุษย์คนไหนชอบการถูกบีบบังคับ...
สายฝนเป็นใจ
“คุณจะเอาเสื้อผ้าก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”
เขายื่นข้อเสนอแกล้งคนที่ยืนหน้าแดงอยู่ใกล้ๆ
“คุณนี่เรื่องมากแล้วก็เจ้าเล่ห์ที่สุด” ฟ้าใสหน้างอมองชุดที่เขาถืออยู่ในมือ เป็นผ้าถุงและเสื้อคอกระเช้าของป้าที่ดูแลบ้าน ซึ่งเป็นสองสามีภรรยาคู่หนึ่งที่อยู่ในวัยกลางคน เธอได้ยินเขาเล่าอีกทีหนึ่งนั่นเอง แต่ถึงจะเป็นเสื้อคอกระเช้ากับผ้าถุงเก่าๆ ก็ยังดีกว่ากางเกงยักษ์ของเขา ที่มันดูยังไงก็ตลกเอามากๆ เธอเองชอบใส่ผ้าถุงเหมือนกัน เพราะมันสบายดี จึงไม่ใช่เรื่องยากอะไรที่จะใส่ผ้าถุงแบบนี้
“ถ้าไม่รับปาก งั้นใส่ชุดนี้ไปตลอ
