“ป้อนผมสิ” เขาขออีก ฟ้าใสจึงจ่อไปที่ปาก เทพประทานได้โอกาสกุมมือหญิงสาวเอาไว้ เธอทำท่าจะดึงกลับแต่เขาจับไว้มั่นแล้วชิมแกงจืดจากช้อนของเธอ สายตาสองคู่มองสบตากัน หญิงสาวเองที่รู้สึกเขินอายหน้าแดง จำต้องหลบสายตามีความหมายนั้นของเขา ฟ้าใสมองหน้าของอีกฝ่ายเมื่อได้ยินเสียงเขาครางในลำคอ เพื่อดูปฏิกิริยาว่าเขาพึงพอใจหรือไม่
“อืม...” เทพประทานพยักหน้าขึ้นลงจนหญิงสาวเผลอยิ้ม
“พอจะทานได้ไหมคะ” เธอถามอย่างลุ้นๆ
“คุณทำอาหารอร่อยมาก ต่อไปเราเป็นแฟนกัน คุณต้องทำอาหารให้ผมทานสามมื้อเลยนะ และทุกวันด้วย”
ฟ้าใสอ้าปากค้าง นึกค่อนขอดเขาในใจ เผด็จการอีกแล้ว อีตาบ้า!
เทพประทานเห็นหญิงสาวนิ่งเงียบเขาจึงเดินไปดูโน่นดูนี่ในครัวคล้ายเด็กชายจอมดื้อที่อยากสำรวจตรวจตราสถานที่แปลกตา เผื่อมีอะไรสนุกๆ ให้เล่นซน หญิงสาวรอจนหมูได้ที่ จึงใส่ผักแล้วชิมอีกครั้ง เมื่อรสชาติได้ตามที่ต้องการแล้ว เธอจึงยกหม้อแกงจืดไปวางอีกด้า
