75

1509 คำ

“ผมไม่ใช่เด็กนะ ไม่ต้องมาป้อน” “อ้ำๆๆ ค่ะ อย่าเรื่องมากสิคะ” ฟ้าใสทำเสียงและอมยิ้มให้คนที่ใบหน้าบึ้งตึง เทพประทานทำท่าจะอ้าปากรับ พอหญิงสาวส่งช้อนทำท่าจะเข้าปาก เขาก็เบือนหน้าหนี ทำให้ข้าวตกลงที่อกเสื้อ “คุณไม่เต็มใจป้อนให้ผมกินก็บอกมาตรงๆ เห็นไหมทำเสื้อผ้าผมเลอะหมดแล้ว” เทพประทานตวาดหญิงสาว ก่อนจะปัดจานข้าวจนหล่นพื้นแตกกระจาย เพล้ง!!! “ว้าย!!!” “คุณเทพคะ ทำไมทำแบบนี้” “ในเมื่อคุณไม่ได้เต็มใจจะมาดูแลผมจริงๆ ก็อย่ามาเสแสร้งแกล้งทำ ผมไม่ต้องการความสมเพชเวทนาจากใคร โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีสามีแล้วอย่างคุณ คนที่จะดูแลผมจะต้องเป็นภรรยาผมเท่านั้น คนอื่นผมไม่ต้องการ” เทพประทานพูดเสียงกร้าว ฟ้าใสตกใจหน้าเสียไปชั่วขณะ ก่อนที่หญิงสาวจะรวบรวมจิตใจให้เป็นปกติดังเดิม “คุณคงกำลังหงุดหงิด เดี๋ยวฟ้าไปเอาข้าวให้ใหม่นะคะ” ฟ้าใสก้มลงเก็บจานที่แตก แต่พอก้มลงใกล้ๆ ชายหนุ่ม เขากระกระชากแขนเล็กโดยแรง “ไม่ต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม