“ฉันบอกให้เธอหุบปากยังไงเล่า แล้วก็ไสหัวของเธอออกไปได้แล้ว”
“นี่พี่เทพไล่ลิลลี่เหรอคะ เพราะมันใช่ไหม” รินลดาน้ำตาไหลอาบแก้ม
“ถึงไม่มีฟ้าใส ฉันก็ไม่เคยคิดจะรักและแต่งงานกับเธอ เมื่อก่อนฉันเคยเอ็นดูเธอเหมือนน้องสาว แต่ตอนนี้เธอทำให้ฉันรู้สึกรังเกียจ”
“พี่เทพ” รินลดาครางเสียงแหบแห้งเมื่อเห็นสายตาน่ารังเกียจจากชายหนุ่มที่เธอแอบหลงรัก
“ออกไปให้พ้นหน้าฉัน ไม่ต้องกลัวหรอก ถึงวันงานแล้วฉันจะไปแต่งงานกับเธอแน่นอน รินลดา” เทพประทานพูดเสียงเข้มก่อนจะเดินจากไป หญิงสาวน้ำตาอาบแก้มมองตามร่างสูงไปอย่างผิดหวัง
“ฮือๆๆ พี่เทพใจร้าย ใจร้ายที่สุด” รินลดาตัดพ้อก่อนจะเดินออกจากบ้านของเขาไปยังบ้านหลังใหญ่ของบิดามารดาของเทพประทาน
“หนูลิลลี่เป็นอะไรลูก ร้องไห้ทำไม หรือว่าตาเทพทำให้หนูเสียใจอีกแล้ว”
“พี่เทพไล่ลิลลี่อีกแล้ว แถมยังกินแต่เหล้าเมามายไม่ได้สติ พี่เทพไม่สนใจลิลลี่เลย ฮือๆๆ คุณป้าขา...” รินลดาซบห
