“ครับพ่อ” ชายหนุ่มก้มหน้าตอบบิดา วางถ้วยกาแฟลงตรงหน้า “ที่พ่อไม่มาพูดอะไรกับลูก เพราะอยากให้ลูกได้ปลดปล่อยอารมณ์เต็มที่ มนุษย์ก็คือมนุษย์ มีหลากหลายอารมณ์ ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ลูกเองก็หนีไม่พ้นเรื่องนี้ บางทีการได้ปล่อยให้ลูกได้อยู่กับตัวเอง ได้คิด อาจจะดีกว่า” “ผมรู้ครับพ่อ” “พ่อเชื่ออย่างหนึ่งว่า คนเราหากคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกันไป มนุษย์ทุกชีวิตที่เกิดมา อย่างไรก็ต้องตาย ก่อนตายเราใช้ชีวิตได้คุ้มค่าขนาดไหน ความคุ้มค่าในชีวิตไม่ใช่เพียงแค่การกอบโกยเอาความสุขเข้าตัวเท่านั้น แต่เราทำอะไรเพื่อใครบ้าง บางครั้งเราก็ต้องแข็ง บางครั้งก็ต้องอ่อน เหมือนกิ่งไผ่ที่ลู่ลม” “ผมคงขัดคุณแม่ไม่ได้หรอกครับ” “พ่อไม่ได้จะให้เทพขัดแม่ของลูก” “คุณพ่อหมายความว่ายังไงครับ” เทพประทานเงยหน้ามองบิดาอย่างไม่เข้าใจ “พ่อรู้ดีว่าเทพรักแม่ของลูก แม่ของลูกก็รักลูกมากนะ แม่ของลูกฝากความหวังกับลูกทุกอย่าง เพราะลูกเป