“ฉันผิดมากใช่ไหมที่บีบบังคับลูก”
“คุณไม่ผิดหรอกคุณนิดา ผมเองไม่เคยคิดว่าคุณผิด คุณอาจจะหวังดีมากเกินไป คนเราถ้ารู้จักพอเสียบ้าง บางทีอะไรๆ มันจะดีกว่าที่เป็นอยู่”
คุณนิดานิ่งอึ้งไปกับคำพูดของสามี นางรีบถลาไปที่เตียงเมื่อบุรุษพยาบาลเข็นเตียงของบุตรชายออกมาเพื่อนำไปยังห้องพักฟื้น ข่าวร้ายที่ทั้งสองได้พบเจอทำให้คุณนิดารับไม่ได้กับสภาพของลูกชาย เมื่อกฤษเพื่อนรักของลูกชายบอกว่าเทพประทานไม่สามารถเดินได้เพราะอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ต้องรับการผ่าตัดและทำกายภาพบำบัด
“ออกไป ออกไปให้พ้น ไม่ต้องมายุ่ง”
เทพประทานขว้างปาหมอน อาละวาดโวยวายเสียงลั่นห้องจนไม่มีใครเข้าหน้าติด “ฉันพิการเดินไม่ได้แล้ว ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”
“เทพ ลูกอย่าพูดแบบนั้นสิลูก แม่รักลูกนะ”
“พ่อก็รักลูก คนเราถ้าไม่สร้างกำลังใจให้ตัวเองแล้ว ก็ไม่มีกำลังใจจากใครสำคัญเท่าหรอกลูก”
“ผมพิการแล้วครับ ผมเป็นไอ้ง่อย” เทพประทานทุบตีขาของตั
