บทที่ 38
“แค่นี้มันยังน้อยไป... ฉันเจ็บมากกว่าเธอเป็นร้อยเท่า อรลออ...”
เขาบีบแรงขึ้น แรงขึ้นไม่ยอมปล่อย ขณะก้มหน้าลงมาหา ความอำมหิตคละคลุ้งอยู่ในลมหายใจร้อนผ่าวที่ราดรดลงมาบนผิวแก้มสาว
“และฉันจะไม่ยอมปล่อยให้เธอเสวยสุขบนความโง่ของฉันอีกแล้ว เธอต้องชดใช้...!”
หญิงสาวหน้าซีดลงอีกกับคำประกาศิตเหี้ยมโหดของผู้ชายที่เบียดบดร่างกายเข้าหาร่างของหล่อนที่แผ่นหลังชนกับผนังห้อง ไม่มีความปรานีลงเหลืออยู่ในดวงตาของเขาเลย
หัวใจของหญิงสาวกำลังเร้องไห้คร่ำครวญ “คุณจะลงโทษอรยังไงคะ... อรไม่มีค่าอะไร...”
อรลออสะอื้นฮักรุนแรง วูบหนึ่งริคคาโดก็อดรู้สึกสงสารสาวน้อยไม่ได้ แต่ด้วยศักดิ์ศรี ความทระนง ทำให้ชายหนุ่มสลัดมันทิ้งอย่างรวดเร็ว และสวมบทบาทซาตานไร้หัวใจทันที
“ใช่...! สำหรับฉัน เธอไม่เคยมีค่าอยู่แล้ว...”
เจ็บลึกเข้าไปถึงในอก คำพูดโหดร้ายของผู้ชายที่เคยกอดประคองขับกล่อมหล่อนให้หลับใหลไปด้วยความส
