วาคิมรู้มาจากน้ำหวานว่าเมลดากับมาวินเป็นพี่น้องกันแต่เขายังไม่เชื่อเท่าไหร่เพราะเมลดาไม่เคยบอกเรื่องนี้กับเขาเลย เขาต้องรีบหาคำตอบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด เพราะถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงมันก็เป็นไปได้สูงว่าบอสตันคือลูกชายของเขา
“วันนี้หิมะจะถล่มเมืองไทยไหมที่ลูกชายของเรากลับบ้าน” คุณทัศนีย์มารดาของวาคิมทักทายลูกชายที่นานๆ จะกลับบ้านสักครั้ง
“ผมว่ามันต้องมีเรื่องอะไรมาแน่ๆ” วายุพี่ชายของวาคิมพูดอย่างรู้ทัน
“พี่ลมนี่เก่งนะเดาใจผมได้ด้วย” วาคิมมองพี่ชายแล้วหัวเราะก่อนจะนั่งข้างพี่ชาย
“ไปมีเรื่องกับใครมาหรือเปล่า”
“พ่อครับผมอายุ 26 แล้วนะครับไม่ใช่เด็กๆ แล้ว”
“ก็มันแปลกนี่ปกติแกกลับบ้านที่ไหนล่ะ ไม่ค้างที่คอนโดก็ไปค้างที่บ้านชานเมือง” คุณประทีปก็สงสัยเหมือนกับวายุอีกคน
“ผมไม่ได้ไปมีเรื่องกับใครหรอกครับพ่อ แค่อยากมาถามอะไรพ่อกับแม่สักหน่อย”
“จะถามอะไรล่ะ ถ้าเป็นเรื่องงานพ่อว่าถามพี่เขา
