“แรงมากเวอร์… แต่ก็นะ เรื่องนั้นน้องไวต์น่าจะรู้ดีสุด เพราะคนที่ถูกส่งข้อความหาคือคุณพริชช์ใช่ไหมล่ะ”
นิชาหันขวับมาทางฉันทันที เธอหรี่ตาลงเล็กน้อยคล้ายจับผิดกัน “จริงเหรอ ทำไมเรื่องนี้เราถึงไม่รู้มาก่อน”
“เราเห็นว่ามันไม่ได้สำคัญอะไรเลยไม่ได้บอกใครน่ะ อีกอย่างพี่พริชช์เขาก็ไม่คิดอะไรกับพิมอยู่แล้วเลยปล่อยไป”
“แล้วแกแน่ใจได้ไงว่าไอ้พี่เลวนั่นไม่คิด” เธอกอดอกมองฉันนิ่ง แอบได้ยินเสียงพี่มีมี่พูดตามอากาศมาเบา ๆ ว่า ‘แรงอะ’ ด้วย
“เพราะเขาเป็นคนให้เราดูเองไงล่ะ พี่เขาไม่เคยตอบพิมเลยสักครั้ง อีกอย่างเรามั่นใจว่าพี่พริชช์รักเราคนเดียว เขาไม่นอกลู่นอกทางหรอก เชื่อใจได้”
“โอ๊ยตายแล้ว คลั่งรักกันเหลือเกิน อิจฉาอะคุณน้องนิชา แบบนี้พี่มีมี่อดตาร้อนไม่ได้เลย” พี่มีมี่ยกมือขึ้นพัดที่ตาตัวเองทำท่าประกอบ เรียกเสียงหัวเราะให้เราได้ดีทีเดียว บรรยากาศเลยดีขึ้นมาเล็กน้อยหลังจากมันอึมครึมมาสักพักตั้งแ
