"เหนื่อยไหม" เจ้าของใบหน้าคมคายร้องถามขณะที่ปลายจมูกโด่งลากไล้แล้วหยุดมากดลงที่เรียวปาก คนถูกถามพยักหน้าเบาๆ กลิ่นลมหายใจร้อนผะผ่าวผสานกับกลิ่นหอมตามแบบฉบับของผู้ชายพาลทำให้ใจดวงน้อยกระตุกเต้นไม่หยุดเลย
"งั้นก็พักเถอะ ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง" ความใหญ่โตของช่วงล่างถูกถอดถอนจากช่องทางรัก มวลน้ำหวานที่ไหลย้อนกลับส่งผลให้ใบหน้านวลเนียนเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ
ดวงตาคมกริบเพียงแต่เหลือบมอง ไม่ได้หลุดแสดงความไร้เกียจใดๆ ออกมาทั้งนั้น เปี่ยมรักไม่ทันมีโอกาสได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ ชายหนุ่มผู้เป็นสามีก็โน้มตัวเข้ามาอุ้มเธอจนตัวลอยเหนือพื้นที่นอนนุ่มในเวลาต่อมา
"เฮีย..."
"เฉยๆ เถอะน่า ฉันแค่จะพาเธอไปทำความสะอาดตัวในห้องน้ำ กลับออกมานอนจะได้สบายตัวขึ้น"
"แน่ใจเหรอคะ"
"ทำไมล่ะ หน้าฉันเหมือนคนหื่นมากเหรอ?" ในยามที่นัยน์ตาคมหรี่ลงมองซ้ำยังหลุดความหื่นกระหายค่อนข้างชัด เปี่ยมรักกรอกตาพลางตวัดลำคอหนาเข้าม
