“แล้วทำไมคุณยอมเล่าเรื่องนี้ให้ฉันฟังคะ” เธอแอบคิดว่าเขาอาจเห็นเธอเป็นคนสำคัญที่เขาไว้ใจได้ แต่เขากลับบอกสิ่งที่ตรงกันข้าม
“ก็คุณถาม”
เธอกรอกตามองบน “แต่มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณมาก ๆ เลยนะ ไม่กลัวฉันเอาข่าวไปขายเหรอ”
“อย่าลืมสิว่าผลในสัญญาฉบับแรกมันยังอยู่ และยังอยู่ตลอดไปด้วย ต่อไปนี้คุณเอาชื่อผมไปหากินไม่ได้อีกแล้ว ที่สำคัญ ผมลาออกจากงานให้คุณแล้วด้วย”
“ว่าไงนะคะ!” เธอตกใจไม่น้อย “คุณทำแบบนี้ทำไม มันจะมากไปแล้วนะ”
“นี่ ถึงไม่ลาออก คุณก็ถูกไล่ออกอยู่ดี อย่าลืมว่าคุณหายไปเป็นเดือน”
“จริงด้วย”
“ผมไปล่ะ เดี๋ยวฝนตกขึ้นมาจะยุ่ง” เขาบอกเท่านั้น ก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วเดินกลับไปทางเดิม โดยไม่ล่ำลาเธอสักคำ
เธอมองตามหลังเขาไปด้วยอารมณ์เงียบงันเหมือนคนไร้ความรู้สึก
“ลาก่อนนะคุณ...ขอให้คุณมีความสุขกับชีวิตที่แสนเพอร์เฟคของคุณ และขอให้ได้แต่งงานกับคนที่คุณรักนะ ฉันหวังว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม
