“ก็ตอนที่เฮียกำลังอยากเผือกเรื่องของเฮียชิตนั่นแหละ” ชิตพงศ์ทำหน้าไม่ถูกเอาเสียเมื่อโดนถามแบบนั้น
เขาสนิทกับทั้งสองมาก เลยอมยิ้มแบบไม่ได้ตั้งใจ ลูกน้องคนอื่นๆ จะไม่ได้เห็นแดนตะวันในลักษณะนี้
“ใครอยากเผือก” คนอยากเผือกจริงๆ ดั่งเด็กสาวว่าแกล้งทำไขสือ
“อัญไงอยากเผือก หิวเผือกมาก อยากกินเผือกเผา เผือกต้ม เผือกบวช เผือกร้อน ฮ่าๆๆ โอ๊ย!” หัวเราะสักพักเลยโดนแดนตะวันโดนดีดหน้าผากเข้าให้ เธอลูบหน้าผากไปมา ทำปากยื่นหน้างอทันที
“เฮียชิตก็มัวแต่ยืนบื้ออยู่นั่นแหละ เหลามาเถอะค่ะ อัญอยากรู้มากๆ เลยตอนนี้”
“ก็ไม่มีอะไรครับ คุยกันเรียบร้อยแล้ว สรุปว่าจะแต่งงานกัน”
“นั่นปะไร” เธอตบหน้าตักฉาดใหญ่
แดนตะวันเหล่ตามองยายตัวแสบ เธอเนียนมานั่งตักเขาตั้งแต่ตอนไหน เขาเองก็ไม่รู้สึกตัว รู้ตัวอีกทีร่างอุ่นๆ ก็มาเบียดอยู่บนตักเรียบร้อยแล้ว
“บอกเฮียแล้วว่าไม่ต้องไปแอบดูให้ยุงกัด”
“คุณหนูว่าอะไรนะครับ” ชิตพง
