“มีอะไรให้ช่วยไหมภา?”
“อ้าว คุณนายตื่นเช้าจังเลย”
“ไม่ดีหรอ ที่ฉันตื่นเช้า”
“ดีค่ะ ภาจะได้มีเพื่อนคุย”
“หึหึหึ”
ฉันหัวเราะออกมาเบาๆ ที่จริงก็ไม่ได้อยากตื่นเช้าขนาดนี้หรอก แต่ถูกเขาทั้งเอาแขนหนักๆ มากอด เอาขาใหญ่ๆ มาก่ายไว้ ฉันเลยลุกหนีออกมาดีกว่าให้เขานอนอยู่คนเดียวนั่นแหละ
“ไปเที่ยวเมืองนอกมา เป็นยังไงบ้างจ๊ะสนุกไหม”
“ก็สนุกนะ แต่ถามว่าตื่นเต้นไหมก็ไม่นะ ฉันโตมากับเมืองนอกเลยไม่ตื่นเต้นอะไร”
“อิจฉาคุณนายจังเลย ภาน่ะอยากไปมากๆ เลยนะจ๊ะ แต่ตัวเองก็เรียนจบมาแค่นี้เองจะเรียนต่อพ่อแม่ก็ไม่มีเงินขนาดนั้น แถมยังโง่ภาษาอีก ท่องได้แต่เอบีซีก็หรูแล้วล่ะจ้ะ”
“เอาน่า คนเราเก่งไม่เหมือนกัน ดูอย่างฉันสิ ต่อให้จะเก่งในแบบนี้แต่ก็ไม่ได้เก่งในแบบที่ภาถนัดนี่นา อย่าตัดสินตัวเองแบบนั้นเลย”
“จ้ะคุณนาย”
“ว่าแต่วันนี้จะทำอะไรกินหรอ?”
“ว่าจะแกงส้มปลาใส่หน่อไม้ดองให้นายหัวจ้ะ แต่กลัวว่ามันจะเผ็ดไปสำห
