“คุณธาวิต ปล่อยอลินเดี๋ยวนี้นะ คุณมีสิทธิ์อะไรมาแตะต้องอลิน”
ร่างหนาที่ไม่ทันตั้งตัวเซถลาล้มลง ทำให้แขนขวาไปกระแทกเข้ากับพลั่วเหล็กปลายแหลมที่ใช้ตักทรายจนเกิดรอยแผล แต่เจ้าของบาดแผลกลับไม่ได้ใส่ใจหรือรู้สึกเจ็บตรงที่มีเลือดสีแดงชาดไหลซึมออกมา แต่กลับรู้สึกเจ็บหน่วงๆ ที่หัวใจมากกว่า เมื่อเห็นนราธิปจับต้นแขนของเมียเขาและพยุงร่างสวยให้ขึ้นจากร่องทราย ต้นเหตุที่ทำให้เธอนั้นร่วงลงมาทับเขา
ธาวิตรู้สึกฉุนขาด เขารู้สึกของขึ้นอยากกระทืบไอ้หมอนี่ทุกครั้งที่เห็นหน้า ธาวิตชี้หน้าคนถาม“กูไม่มีสิทธิ์?! แล้วมึงมีสิทธิ์เหรอวะ”
นราธิปหน้าซีดเผือด ด้วยพอจะเดาออกว่าอีกฝ่ายจะพูดเรื่องอะไรต่อไป แต่ฝั่งธาวิตกลับย้ายสายตาแข็งกร้าวจากใบหน้าซีดเผือดนั้นไปจับจ้องมือของคุณหมอหนุ่มที่ยังคงพยุงต้นแขนเรียวของอลินไม่ปล่อย แล้วส่งเสียงฮึออกมาจากลำคอหนา
“มึงมันก็เป็นได้แค่เพื่อนสนิทคิดไม่ซื้อ ไอ้นราธิป”
ร่างสูงก้า
