มารดาข้าเอง

1539 คำ

ตอนนี้ทำได้เพียงลุกขึ้นไปล้างตัว เพื่อเตรียมตัวออกไปด้านนอก โดยนางยังไม่รู้ว่าเสี่ยวไป๋ได้เดินทางกลับไปจวนตระกูลฟู่พร้อมกับเสี่ยวชีและเสี่ยวปาแล้ว นางออกมาจากมิติ ก็พบว่าตนเองอยู่ภายในห้องโถงเรือนหลักแล้ว เสี่ยวไป๋หันหน้าหนีไปทางอื่น เมื่อเยี่ยนอิงส่งสายตาถามมันว่า เหตุใดคนในจวนถึงมาร่วมอยู่ในห้องโถงกันหมดเช่นนี้ “คุณหนู ท่านหายไปทั้งคืนได้อย่างไรเจ้าคะ กว่าบ่าวจะกล่อมให้คุณชายน้อยเดินทางไปสำนักศึกษาได้ ก็เกือบจะเข้าเรียนไปทันแล้ว” ป้าเหลียนเอ่ยถามออกมาเมื่อไม่มีคนใดยอมพูด “ข้าดื่มเยอะไปหน่อย” เยี่ยนอิงนั่งกุมขมับอยู่ที่เก้าอี้ “ข้าเตือนท่านแล้วคุณหนู ท่านไม่ยอมเชื่อข้า” เสี่ยวชีส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจ เมื่อครู่เสี่ยวชีกับเสี่ยวปาก็ถูกป้าเหลียนกับลุงอี ต่อว่าทั้งสองอยู่นานกว่าจะยอมปล่อยตัว “ครั้งหน้าไม่ดื่มหนักแล้ว” “ยังจะมีครั้งหน้าอีกรึเจ้าคะ!!!” ป้าเหลียนตบอกตนเองเบาๆ แม่รู้ว่าคุณห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม