“ดูเหมือนว่าข้าจะบอกท่านหมอหลิวไปตั้งแต่ตอนที่นำไปขายครั้งที่แล้ว หากจะให้พูดใหม่อีกครั้งข้าก็ยังยืนยันเช่นเดิม ข้าพบโสมบนเขาในหมู่บ้านเฟิ้งกวนเจ้าค่ะ” นางมองสบตาของหมานจื้อจ้านอย่างไม่หวาดเกรง
“โสมวิญญาณ จะพบเจอได้ง่ายเช่นนั้นเลยรึ” หมานจื้อจ้านกดยิ้มที่มุมปาก มองเยี่ยนอิงอย่างแฝงไปด้วยความหมาย
“หึหึ ข้ามิรู้ว่าท่านหมายความเช่นไร โสมวิญญาณคือสิ่งใดข้าเองก็เพิ่งจะเคยได้ยิน” เยี่ยนอิงยังเอ่ยออกมาอย่างใจเย็นเช่นเดิม
เสี่ยวไป๋มองไปทางหมานจื้อจ้านอย่างหวาดระแวง บุรุษผู้นี้รู้ได้อย่างไรว่าโสมของมันมีพลังปราณแฝงอยู่ แต่ที่น่าแปลกคือ เสี่ยวไป๋ไม่อาจจะตรวจสอบวรยุทธ์หรือพลังปราณที่อยู่ในร่างกายของหมานจื้อจ้านได้
“เช่นนั้น...เจ้าพาข้าไปที่ภูเขาในหมู่บ้านเฟิ้งกวนได้หรือไม่ ข้าอยากจะตรวจสอบบ้างสิ่ง” เขายังไม่ละสายตาไปจากดวงตาของเยี่ยนอิง ด้วยต้องการจะจับผิดนาง ว่าสิ่งที่พูดออกมา นางโกหกหรือไม่
“ไ
