พอเหว่ยเถียนเดินออกไปจากห้องเก็บของแล้ว เยี่ยนอิงกับเสี่ยวไป๋จึงลงมือหยดน้ำวิเศษลงไปในไหสุราทั้งยี่สิบไห โดนหยดลงไปเพียงสองสามหยดเท่านั้น
“แม้แต่กลิ่นก็เปลี่ยนไปด้วย” เยี่ยนอิงพยักหน้าอย่างชื่นชม เมื่อนางดมสุราที่ผสมน้ำวิเศษลงไปด้วยแล้ว ก็พบว่ากลิ่นหอมเย้ายวนกว่าของเดิมเสียอีก
“ข้าบอกท่านแล้ว วิธีนี้ต้องได้ผล” เสี่ยวไป๋พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
เหว่ยเถียนกลับมาพร้อมจอกสุราในมือ ด้านหลังยังมีเหยาเย่ที่ติดตามมาด้วย
“พวกเจ้าลองเทดื่มดู” เยี่ยนอิงชี้นิ้วไปที่สุราตรงหน้า
เพียงแค่เปิดไห กลิ่นหอมก็ตีเข้าจมูกของเหว่ยเถียนและเหยาเย่แล้ว ทั้งสองได้แต่สบตากันด้วยความแปลกใจ ก่อนจะรับของเข้ามาเก็บ ทั้งสองเป็นผู้ตรวจดูสินค้าทั้งหมดด้วยตนเอง ย่อมต้องรู้ถึงความเปลี่ยนแปลง
“หื้ม...” เหว่ยเถียนดวงตาเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกตะลึง
“สวรรค์” เหยาเย่เงยหน้ามองเยี่ยนอิงอย่างไม่อยากจะเชื่อ ลิ้นของนางลิ้มลองสุรามา
