ทั้งสามนั่งพูดคุยกันเพียงไม่นาน นางตู้กับลุงตู้ก็เดินยกอาหารที่ทำมาเข้ามาในเรือน
“ท่านเอาอันใดมาเยอะแยะ ข้าบอกแล้วว่าให้ท่านมากินข้าวที่เรือน” อิงฮวารีบเดินไปรับชามอาหารจากมือของป้าตู้
“ก็ข้ากลัวว่าพวกเจ้าจะลืมอาหารของข้าอย่างไรเล่า จึงทำมาให้ด้วย อิงเออร์ เซินเออร์ เรื่องของย่าเจ้ามิต้องเป็นห่วง ข้ากับปู่กวนคอยเป็นหูเป็นตาให้พวกเจ้าอยู่”
“ขอบคุณท่านป้าตู้ กับท่านลุงตู้มากเจ้าค่ะ จวนของข้าอยู่ห่างจากสำนักศึกษาไม่ไกล หากพวกท่านไปก็จะเห็นป้ายหน้าจวนได้เลย” เยี่ยนอิงยังชวนให้พวกเขาไปพักอยู่ที่จวนกับนางหลายๆ วันหน่อย หากมีเวลาว่าง
ทั้งหมดนั่งกินข้าวไปสนทนาเรื่องชีวิตของสองพี่น้องที่อยู่ในเมืองไปด้วย ซานเซินเล่าให้ทั้งสามฟังเรื่องที่ตนได้เข้าเรียนที่สำนักศึกษา
เสี่ยวชีเห็นว่าคุณหนูของตนไม่มีเรื่องจะใช้งานพวกตนแล้ว จึงได้สะกิดเรียกให้สือเอ้อออกไปเดินเล่นในหมู่บ้านด้วยกัน
“พี่ชี ท่านคิดจะทำ
