ชาวบ้านในหมู่บ้านเฟิ้งกวน ผู้ใดก็รู้ว่าความเป็นอยู่มิได้ดีกันทุกเรือน มีเพียงไม่กี่เรือนเท่านั้นที่ส่งให้บุตรหลานเข้าเรียนที่สำนักศึกษาในเมือง แต่เงินที่ต้องใช้จ่ายเรื่องค่าเล่าเรียนก็ทำให้ความเป็นอยู่ของคนที่เรือนไม่ค่อยจะสู้ดีนัก
ด้วยเห็นแก่อนาคตของบุตรหลานเสียมากกว่า แล้วเช่นนี้การที่เยี่ยนอิงนางเรียกอู๋ซวง ว่าคุณชายอู๋ ทำให้สายตาของชาวบ้านมองไปทางเขาอย่างสงสัย ว่าตอนที่เขาอยู่ในเมืองใช้ชีวิตเช่นใดกันแน่
“เจ้าอย่ามาใส่ความข้า ข้าอยู่ที่สำนักศึกษาไม่เคยอวดร่ำรวยกับผู้ใด แล้วจะมาเรียกข้าว่าคุณชายได้อย่างไรกัน” อู๋ซวงโกรธจนใบหน้าแดงก่ำ
หากชื่อเสียงเรื่องความหน้าใหญ่ของเขาหลุดออกไป นอกจากชาวบ้านจะมองไม่ดีแล้ว ยังต้องถูกท่านอาจารย์เรียกไปตักเตือนอีกด้วย เพราะบัณฑิตที่ดีควรจะถ่อมตน ไม่โอ้อวดใหญ่โตเกินตัว
“ใส่ความอันใด ข้าเพียงแต่เรียกเจ้าอย่างเช่นตอนที่อยู่ในตระกูลอู๋อย่างไรเล่า” เยี่ยนอิ
