39

1690 คำ

ยอมรับว่าเพราะคำพูดของนังอีริคเพื่อนเวรคนเดียวทำให้เธอไม่กล้ามองหน้าไทเลอร์ไปตลอดทั้งวัน ทุกครั้งที่บังเอิญหันไปมองหน้าเขาและสบตากัน เสียงของอีริคที่พูดแต่ ‘อึด ถึก ทน’ และ ‘สี่ยก’ ก็หลอนอยู่ในหูชนิดที่สลัดอย่างไรก็ไม่หลุด จนทำให้เธอแทบจะสติแตกอยู่ตลอดเวลา และอีกอย่างที่เธอสงสัย...เธอว่ามันต้องมีคนแอบมาเปลี่ยนเวลาแน่ๆ เพราะเผลอแป๊บเดียวตอนนี้กลายเป็นเวลาดึก งานเลี้ยงทุกอย่างเสร็จสิ้น และเขากับเธอก็อยู่กันเพียงลำพังภายในห้องนอนที่คฤหาสน์แฮมิลตันของไทเลอร์ในลอนดอนเรียบร้อยแล้วน่ะสิ! “เธอเป็นอะไรไปน่ะ เกร็งๆ นะ” หญิงสาวถึงกับสะดุ้งโหยง เมื่อจู่ๆ คนที่เธอพยายามไม่มองหน้าเขาก็เดินเข้ามาแตะไหล่เธอจากทางด้านหลัง แถมไม่ทำเพียงแค่นั้น ใบหน้าหล่อเหลาของเขายังลดต่ำลงมาจนอยู่ในระดับเดียวกับใบหน้าของเธอ ดวงตาสีเทาควันบุหรี่คู่นั้นมองเธออย่างสำรวจตรวจตราไปด้วย ถ้ามองไม่ผิด เธอเห็นแววของความห่วงใยลางๆ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม