เช้าวันต่อมา
“ฮือ…”
หญิงสาวครางออกมาอย่างอดไม่อยู่ ขอบตาของเธอตอนนี้ปริ่มไปด้วยหย่าดน้ำตาด้วยความทรมานขณะที่ทรุดตัวลงนั่งกับพื้นห้องน้ำหลังจากที่อาเจียนอย่างทรมาน แต่กลับไม่มีอะไรออกมาจากท้องของเธอเลยแม้แต่นิดเดียว
และท่าทางทรมานของชิดหทัยก็ทำให้คนเป็นสามีได้แต่ทรุดร่างลงเคียงข้างหญิงสาว มือใหญ่คอยลูบใบหน้าและหลังไหล่ด้วยความเป็นห่วง
“เป็นยังไงบ้าง”
“ปวดหัวค่ะ” เธอตอบตามความจริง ไม่คิดจะเสแสร้งปกปิดแต่อย่างใด “เวียนหัวด้วย บ้านหมุนติ้วเลย”
พูดจบหญิงสาวก็ทิ้งตัวลงไปในอ้อมกอดของคนถาม ปล่อยให้เขาจัดการกับเธอตามใจชอบ ชายหนุ่มให้เธอลุกขึ้นบ้วนปาก ก่อนจะใช้ผ้าขนหนูเช็ดหน้าให้เธอ ในระหว่างที่รับการปรนนิบัติ ชิดหทัยเลยได้แต่ยืนนิ่งๆ หลับตาเพื่อไม่ให้รู้สึกคลื่นไส้ไปมากกว่านี้ จากนั้นก็รู้สึกว่าไทเลอร์อุ้มเธอเดินกลับเข้าไปในห้อง หญิงสาวเปิดตาขึ้นอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าเขาวางร่างเธอลงบนเตียงนอน
