55

1235 คำ

และแล้วอีกสี่สิบห้านาทีต่อมาเธอก็โผล่หน้ามาที่คลีนิคที่ใกล้ที่สุด โดยมีเพื่อนสนิทจัดการให้ทุกอย่างขณะที่เธอนั่งรอคิวตรวจอย่างเดียว แล้วไม่นานอีริคก็มาทรุดนั่งข้างๆ เธอที่ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นสภาพป่วยของเธอก็ทำให้เธอหน้าซีดเผือดจนเหมือนใกล้จะตายอยู่ดี “หน้าแกซีดยังกับผีตายซาก เห็นแล้วด่าไม่ลงเลย” เธอตวัดตาคนที่ถึงตอนนี้ก็ยังคิดจะด่าเธอตาขุ่น “ก็บอกแล้วว่าป่วย” “นี่ป่วยนานยังเนี่ย” อีกฝ่ายเปลี่ยนเรื่องถาม หญิงสาวถอนหายใจยาวก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงห้วนนิดๆ เพราะตอนนี้อยากนั่งเงียบๆ มากกว่าจะพูดอะไร “ไม่กี่วันเอง มันเป็นๆ หายๆ น่ะ ก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรไปเหมือนกัน” ตอนท้ายเธอเอ่ยเหมือนกับจะแก้ตัว เมื่อพูดไปแล้วก็เหมือนกับว่าเธอรู้ตัวว่าป่วยแต่ไม่รักษาตัวเองจนทรุดหนัก และคาดไม่ผิดว่านังอีริคจะต้องคิดอย่างนี้ เพราะนังเกย์เพื่อนซี้ถลึงตาดุๆ ใส่เธอทันที ขณะที่เหน็บแนมเธออ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม