น้ำทิพย์อยากจะบ้าตายให้กับความไม่อายผีสางเทวดาของเขา นอกจากจะทำให้เธอเสร็จคาชิงช้าสวรรค์แล้วยังจะชวนเธอไปต่อในรถอีก
“ไว้ต่อที่ห้องได้ไหมคะแล้วก็ขอที่แปะจุกคืนด้วยค่ะ”
เธอส่งสายตาอ้อนวอนให้มาเฟียหนุ่มที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้และกำลังจัดชุดเธอกลับเข้าที่ มือหนาชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่เขาจะเงยหน้ามาสบตาเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“อ้อ ที่แปะจุกใช่ไหม ผมลืมเลย”
“ว๊ายย คุณเวกัส!”
ที่บอกว่าลืมไม่ใช่ลืมคืนแต่เป็นลืมเอาอีกข้างออกต่างหาก เขาเลยดึงมันออกจากหน้าอกอีกข้างแล้วดึงชุดเดรสเธอกลับที่เดิมด้วยสีหน้าพอใจ
“เอาคืนมาค่ะ!”
“ถึงข้างล่างพอดีเลยครับ”
เขาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้พร้อมกับเปิดประตูออกไปยืนรอพลางส่งสายตาให้ลูกน้องรอบ ๆ หันหลังให้ ทุกคนรีบทำตามอย่างไม่ลังเล เวกัสยื่นมือมาหาคนตัวเล็กที่ยังนั่งกอดอกอยู่บนชิงช้าด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์นัก
“คุณมันร้ายกาจที่สุด”
น้ำทิพย์พูดด้วยเสียงลอดไรฟัน เขากำลังแกล้งเ
