เฉิงเจ๋อหยวนรีบเข้าไปแก้มัดให้ทิพย์ธาราแล้วกอดเธอไว้แน่น
" ผมมาแล้ว ผมอยู่นี่ไม่ต้องร้อง คุณปลอดภัยแล้ว "
" อาหยวน ฉันนึกว่าคุณจะไม่มาช่วยฉันแล้ว"
" ผมขอโทษ ผมขอโทษที่มาช้า พวกมันไม่ได้ทำอะไรคุณใช่ไหม"
เขาผละออกสำรวจดูทั่วตัวของเธอ เมื่อไม่พบบาดแผลร่องรอยการถูกทำร้ายก็โล่งใจแล้วอุ้มเธอขึ้นมาพาออกไปจากโกดัง
" ทางนี้กูจัดการเอง"
โทมัสบอกเฉิงเจ๋อหยวนก่อนพยักหน้าส่งสัญญาณให้ลูกน้องพาตัวทุกคนออกไป
คนหัวโล้นฮึดฮัดโมโห เขาไม่คิดว่าพวกมันจะมาเร็วขนาดนี้ ยังไม่ทันถึงชั่วโมงดีด้วยซ้ำ พวกเขาได้เย่ไปคนละน้ำสองน้ำเอง ยังไม่หนำใจเลย เงินก็อดได้มัวแต่เย่ไม่ทันระวังตัว ไม่รู้ว่าพวกมันบุกเข้ามาตอนไหน แม่ง
" แล้วผู้หญิงสองคนนี้หล่ะครับ"
" เอาเสื้อคลุมให้พวกเธอพาไปส่งโรงพยาบาลก่อน แหกหมดแล้วมั้ง แต่ละคนใหญ่ยาวกันทั้งนั้น แล้วหาคนเฝ้าให้ดีพวกเธอเป็นตัวบงการเรื่องนี้"
" ครับ"
โทมัสมองดูผู้หญิงทั้งสอ
