“ลูกยังไม่มาอีกเหรอ” ไนล์เดินออกมาจากห้องน้ำ มีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบ ถามหาลูกชายที่เมื่อคืนไปนอนกับคุณตา คุณยาย แต่ไม่ว่าจะนอนกับใคร เช้าก็ต้องมาบอก Good morning ส่วนมารินซุกตัวอยู่ในผ้าห่มแทนกายอุ่นของเขาที่โอบกอดตลอดคืน
“ป่านนี้คงอยู่ที่ชายหาดหรือไม่ก็สวนสัตว์แล้ว”
“คุณแม่เลยนอนเพลินเลย” ไนล์เดินมานั่งบนเตียง โน้มใบหน้าลงไปจูบแก้มเนียน
“โดนฤทธิ์ไม้กายสิทธิ์ไปหมดแรง” มารินขยับกาย ยกศีรษะไปหนุนตักคนเป็นสามี ลูกไม่อยู่เธอจึงโดนไม้กายสิทธิ์ร่ายคาถาไม่บันยะบันยัง
“เสกมารินน้อยเข้าท้องแล้ว รู้ตัวไหม” มือหนาปัดปอยผมที่ปิดหน้าไปทัดไว้ที่หู
“พูดเหมือนรู้ว่าหยุดยาคุม” อีกไม่กี่เดือนลูกชายก็จะเข้าโรงเรียน มารินจึงหยุดยาคุมกำเนิด พร้อมแล้วสำหรับการตั้งครรภ์ครั้งที่ 2
“เรื่องของเบ๊บ มีเหรอที่ไนล์จะไม่รู้”
“เลขสามแล้ว ยังรัก ยังหลงเหมือนเดิมไหมนะ” มือเรียวยกขึ้นไปสัมผัสใบหน้าหล่อเหลา ที
