ตอนที่ 12 เบิ้ดคำสิเว้า

1630 คำ

“มากกว่านี้ไม่ได้เหรอ” โฮสต์หนุ่มยังคงดูดกลีบปากหวานแนบเน้นในแบบที่ทำให้เธอหายใจหายคอไม่ทัน ต้องฉวยจังหวะเบี่ยงหน้าหนี ซุกซบลงไปบนแผงอกแน่น อารมณ์หวามไหวจนยากจะควบคุม ร่างกายที่ร้อนผ่าวเรียกร้องการเติมเต็ม “แค่นี้ก็มากกว่าคนอื่นแล้ว” ตอนนี้แทบแยกไม่ออกว่าร่างกายของเธอหรือเขาร้อนรุ่มมากกว่ากัน “ไหนๆ ก็มากกว่าคนอื่นแล้ว จะมากกว่านี้อีกจะเป็นไรไป” มารินขยับกายขึ้นมาสบสายตาคม ยังคงเป็นคุณหนูเอาแต่ใจ มือเรียวสัมผัสเลื่อนไล้กรอบหน้าคมคาย หยุดที่รอยบุ๋มบนแก้มนานเป็นพิเศษ ปากแดงๆ ก็น่าจูบ แน่นอนว่าไม่สามารถอดใจได้ จูบซ้ำไปซ้ำมา “ที่มานัวเนีย ออดอ้อน อยากได้มากกว่ากอด จูบ คือพร้อมที่จะรัก?” ไนล์ยกร่างนุ่มขึ้นมาคร่อมทับหน้าขาแกร่ง จงใจให้หน้าขานุ่มกดทับ ยามนี้ส่วนซ่อนเร้นซุกซนขืนแข็งเป็นลอนลำ “ไม่พร้อมรัก แต่พร้อมโอน ไม่ใช่พี่น้อง ท้องก็ชนกันได้ ไม่ติด” “ถ้าไม่รักไม่ต้อง นิ้วก็มีครบสิบนิ้ว เ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม