“เดนิสร้อยอาชีพมาอีกแล้ว” แบล็คเวลส์กับแมกซ์เวลส์ทำหน้าเอือมระอาทันทีที่เห็นน้องสาวอยู่ในชุดเสื้อกาวน์ แต่ใส่หมวกพยาบาล แล้ววันนี้เพิ่มพร็อบเป็นแว่นตาคงแก่เรียน กรอบแว่นหนาเตอะ
“พร้อมดูแลพี่จ๋ามากลูกสาวคุณป๊า” มารินพูดยิ้มๆ พลางส่ายหน้าน้อยๆ ให้กับลูกสาว เมื่อคืนกลับถึงบ้านก็เตรียมของที่จะเอาไปเฝ้าคนเจ็บ เช้าก็ตื่นตั้งแต่ตะวันยังไม่โผล่พ้นขอบฟ้า
“เข็มอันใหญ่ไม่ต้องเอาไปหรอกครับ ถ้าโดนขาพี่โฮป ได้ผ่าตัดอีกรอบแน่” ไนล์รู้ว่าต้องอ้างถึงพี่โฮป ลูกสาวถึงจะยอมทำตามโดยง่าย
“จริงหยอคะ” ตากลมเบิกกว้าง โยนเข็มฉีดยาอันยักษ์ทิ้งทันที
“แล้วจะไปชุดนี้จริงๆ เหรอคะ เราต้องไปซุปเปอร์มาร์เก็ตกันอีกนะ”
“ไปชุดนี้ได้ นิกฉามาด”
“โอเคค่ะเดนิสสามารถ” เมื่อลูกสาวสามารถใส่ชุดนี้เดินซุปเปอร์มาร์เก็ตได้ ก็ป่วยการพูดเปล่าๆ ยังไงก็ต้องรั้นใส่ไปให้ได้
“แล้วทำไมต้องใส่แว่น หรือเป็นคุณครูด้วย” แมกซ์เวลส์สงสัย ปกต
