“ได้ซีคะ เดี๋ยวจินทำให้นะคะ อาเขมเข้าไปนั่งรอในห้องทำงานก่อนก็ได้ค่ะ” หล่อนรีบรับปากรับคำเพราะไม่อยากให้โอกาสดีนี้หลุดไป อะไรก็แล้วแต่ที่เป็นความพอใจของเขมรัฐและหล่อนสามารถทำได้จินนิตาก็ไม่อิดออดหรือรีรอที่จะทำ และอีกเหตุผลสำคัญก็เพราะหนี้ก้อนใหญ่ของพ่อนั่นเอง หล่อนต้องทำดีกับเขมรัฐเข้าไว้ แต่ลึก ๆ แล้วก็เต็มใจทำทุกอย่างที่คุณอาสุดหล่ออยากให้หล่อนทำ อืม...ทุกอย่างที่หล่อนอยากจะทำด้วยล่ะ พอจินนิตากระวีกระวาดออกไปเขมรัฐก็อดจะมองตามไม่ได้ เด็กสาวคนนั้นไม่ใช่แค่หน้าตาน่ารักเข้าขั้นสวยหมดจดแต่หล่อนยังมีเสน่ห์บางอย่างที่ทำให้หนุ่มใหญ่หัวใจกระชุ่มกระชวย ร่างสูงสมาร์ทเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานของเขา หย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้นวมหลังโต๊ะทำงานสักพักประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามา จินนิตายกถาดใส่น้ำชากลิ่นหอมเข้ามาวางบนโต๊ะทำงานของเขมรัฐที่มองหล่อนด้วยสายตาแตกต่างไปจากวันแรก มันอ่อนโยนลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันสังเ