นี่แหละที่คีรินชอบ พราวฟ้าเป็นคนซื่อๆ พูดอะไรตาใสแป๋ว เป็นแววตาของคนจริงใจ
“ก็ไม่เชิงฝ่ายเดียวหรอกนะ” พราวฟ้าอึ้งระคนตกใจ มองหน้าเขาตาซุกซน อยากรู้อยากเห็น
“ยังไงจ้ะ อย่าบอกนะว่า พี่คีย์รักหนู” พูดเองใจเต้นแรงเอง
“ตามที่เธอรู้ว่า ฉันเป็นพ่อหม้าย หย่ากับเมีย ฉันเลยไม่คิดจริงจังกับใคร จนมาเจอกับเด็กบ้านนอกคนนี้ ที่ทำให้หัวใจเปิดรับเธอเข้ามา แม้ยังให้เธอเข้ามาไม่หมดทั้งใจ แต่ฉันเชื่อว่า อีกไม่นาน ฉันจะรักเธอมากกว่าวันนี้” อัตราการเต้นของหัวใจก่อนหน้านี้ ที่เต้นผิดจังหวะ คงไม่เท่ากับตอนนี้แน่
“จริงหรือจ้ะ พี่คีย์รักหนูนิดๆ จริงเหรอจ้ะ” คีรินชอบคำว่า รักหนูนิดๆ ของเธอเหลือเกิน ฟังแล้วน่ารักมาก
“จริงสิ” คีรินตอบให้เธอมั่นใจ “รู้แบบนี้แล้ว จะไปจากผัวอีกมั้ย”
สรรพนามนี้พราวฟ้าถึงกับเขิน
“พรุ่งนี้ฉันจะไปตรวจดีเอนะ จากนั้นฉันจะไปเยี่ยมจิ๊บที่โรงพยาบาล เราไปด้วยกันนะ”
“พี่คีย์จะทำยังไงก
