“เดี๋ยวๆ เดี๋ยวก่อน” เธอดันหน้าชายหื่น ที่ตั้งท่าจะจูบตนอยู่เรื่อย “ฉันยังเจ็บอยู่เลย สงสัยเมื่อคืนคุณคงรุนแรงกับฉันแน่ๆ ที่สำคัญนะ ฉันหิวมากๆ ด้วย ท้องร้องจอกๆ แล้วเนี่ย”
พูดไปหน้าแดงไป ไม่กล้าสบตาเขาเท่าไหร่นัก
“งั้นก็ได้ ผมจะให้คุณพัก ให้คุณเตรียมใจสักชั่วโมงสองชั่วโมง เราค่อยมาต่อกันอีกสักสามสี่รอบ”
“หา ว่าไงนะ สามสี่รอบเลยเหรอ” ณัฐรวีอุทานตกใจ
“ทำไมน้อยไปเหรอ กลางคืนค่อยต่อไง” เขาคิดไปโน่น
“คุณถอยออกไปได้แล้ว ฉันจะไปอาบน้ำ”
“ให้ไปอาบก็ได้ แต่คุณต้องให้ผมจูบก่อนนะ”
“ไม่เอาหรอก เพิ่งตื่นเหม็นปากแย่” เธอรีบเอามือปิดปาก
“เหม็นที่ไหนล่ะ หอมดีออก เมื่อกี้ผมยังจูบคุณเลย ฉะนั้นจูบอีกได้”
ณัฐรวีถึงกับอ่อนใจกับท่าทางหื่นจัดของธนันชัย ที่ไม่ฟังอันใดเลย ตั้งท่าจูบอยู่นั่น ซึ่งเธอก็ดันยินยอมพร้อมใจให้เขาจูบ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังหาเหตุผลมากล่าวอ้าง และเป็นเวลานานกว่าสิบนาที หญิงสาว
