พ่อหม้ายฉ่ำสวาท บทที่ 7

1021 คำ

“ฉันเข้าไปแล้วนะ” เป็นการบอกให้เตรียมใจ ซึ่งพราวฟ้าถอนหายใจ หลับตากับช่วงวินาทีสำคัญของชีวิต คีรินยังไม่ดันเข้าไป จับแท่งเนื้อถูไถตรงกลางร่อง เน้นถูเม็ดเสียวช้าๆ แต่แรง เธอถึงกับครางสั่น มือใหญ่นวดเฟ้นทรวงอกอวบ ขยำแรงมาก และปั่นยอดถัน เบี่ยงเบนความสนใจ ก่อนดันดันเข้าไปคราวเดียวแบบสุดทาง เพราะหากรีรอ ชักช้ามีหวังได้เจ็บทั้งคู่ “โอ้...พระเจ้า โคตรแน่นเลย” คีรินฝ่าความคับแน่นแสนกระชากหัวใจ เขาไม่เคยกินของคาวจานใหม่เอี่ยมมานานมาก พอได้ลิ้มลอง ถึงกับติดใจ “พี่คีย์ เจ็บ ฮือ เจ็บ มันใหญ่ ใหญ่” สำหรับพราวฟ้า มันคือความเจ็บปวด กับการแทรกตัวเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว เธออึดอัดมาก แน่นตรงจุดเชื่อมต่อสองร่าง จนหายใจหายคอไม่สะดวก “รู้อย่างนี้ฉันกลับมาบ้านตั้งแต่วันแรกที่คุณย่าโทรตามแล้ว แม่สาวน้อยมหัศจรรย์” ชายหนุ่มไม่ขยับตัว โน้มกายลงหาร่างเล็ก บอกชิดปากติดสั่น จูบซับน้ำตาแห่งความปวดร้าวให้ออกไปจาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม