“ถ้านายไม่เอา ฉันเอานะ” ชยพลพูดขึ้นมา เขาให้เพื่อนตัดสินใจก่อน เนื่องจากสุนีย์มาเสนอขายรังสิมันต์ ที่ตกอยู่ในอาการเบื่อและเซ็ง หากเพื่อนไม่เอา เขายินดีรับซื้อ รังสิมันต์มองหน้าคนพูด ก่อนหันไปมองนุดี ที่ใจเต้นแรงมาก เธอยินดีมากหากคนซื้อคือรังสิมันต์ หญิงสาวจึงลุ้นคำตอบ
“เอาสิ มีเหตุผลอะไรฉันไม่รับซื้อล่ะ” รังสิมันต์พุดกับเพื่อน ขยับหน้ามองสุนีย์ในวินาทีต่อมา “ตกลงครับ ผมซื้อ”
การเจรจาซื้อขายจึงจบลงด้วยความเรียบร้อย สุนีย์บอกข้อตกลงเพิ่มเติมให้รังสิมันต์รู้ ซึ่งเขาไม่ได้พูดอะไร ได้แต่พยักหน้า และจัดการโอนเงิน
รังสิมันต์ทำหน้าที่ขับรถ นุดีนั่งมองออกไปด้านนอก ความเขินอายและทำตัวไม่ถูก ส่งผลให้เธอไม่กล้ามองหน้าเขา ซึ่งรังสิมันต์ไม่ได้พูดอะไร เขาขับรถต่อไปจนถึงคอนโด
“ถึงแล้ว” เขาพูดสั้นๆ ก้าวลงจากรถเป็นคนแรก นุดีก้าวลงตามมา ก่อนเดินตามร่างสูงใหญ่เข้าไปในตัวอาคาร เธอบังคับหัวใจ แข้งขาไม่
