“ไม่น่ามาเลย เซ็งกว่าเดิม” รังสิมันต์ค่อนข้างหงุดหงิด เขาเดินเข้าไปในตัวผับ ใบหน้าเรียบตึง นึกอยากหมุนตัวกลับไปที่รถ แล้วขับรถกับคอนโด มากกว่าเดินไปสมทบกับเพื่อน ทว่าเท้าเขานี่สิ มันกลับเดินไปด้านใน ราวกับว่ามีภารกิจบางอย่างรอเขาอยู่
.................................
สุนีย์ลิสต์รายชื่อลูกค้าที่จะไปเสนอราคาสาวบริสุทธิ์ไว้ในใจหลายคน ซึ่งแต่ละคนกระเป๋าหนักและพร้อมเปย์ทั้งสิ้น ยิ่งสวย น่ารัก รูปร่างดี แถมบริสุทธิ์ ย่อมโก่งราคาได้ คาดเดาไม่ยากว่า ต้องมีการแย่งชิงกันแน่นอน
“เจ๊ตัดสินใจหรือยังว่าจะไปเสนอสินค้าให้ใคร” บัวแก้วถามสุนีย์ ผู้ช่วยผู้จัดการผับ
“หมายตาไว้สามสี่คน แต่ยังไม่รู้ว่าจะเลือกใคร” สุนีย์ตอบ
“ทำไมไม่ทำเหมือนเดิมล่ะเจ๊ จัดประมูลน่ะ ได้เงินมากกว่าหนึ่งแสนแน่ๆ”
“จัดแบบนั้น นุชจะโดนหักเยอะนะ ไม่ใช่แค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ แต่เป็นห้าสิบ ถ้าฉันเสนอเป็นรายบุคคลดีกว่า ได้เงินเนอะๆ
