สุนีย์มองรูปร่างสตรีร่างเล็ก ส่วนสูงหนึ่งร้อยห้าสิบแปดเซนติเมตร ทว่าหน้าอกหน้าใจใหญ่เกินตัว ทรวดทรงองค์เอวดีมาก สำคัญกว่าเรือนร่างคือ หน้าตาผู้หญิงคนนี้สวยและน่ารัก มีเสน่ห์มากด้วย
“เป็นไงเจ๊ ไหวมั้ย” เอมอรถามสุนีย์ มาม่าซังประจำผับดังกลางกรุง เดอะเวนิส ผับหรูที่มีแต่ลูกค้ากระเป๋าหนักมาใช้บริการ
“ไหวสิ หุ่นดี หน้าตาก็ดี สำคัญคือซิงด้วย แบบนี้หายาก ได้ราคาดี” สุนีย์ตอบ “ว่าแต่แน่ใจนะว่าจะขายน่ะ เธอเลือกไม่ได้นะว่า คนที่รับซื้อคือใคร ฉันขายให้ใครได้ก็คือคนนั้น ส่วนเงินเจ็ดสิบสามสิบตามตกลง”
“ค่ะ หนูเข้าใจและรับได้ค่ะ ขอแค่ได้เงินไปให้ยายก็พอค่ะ” นุดีตอบกลับ
“งั้นคืนนี้ฉันจะหาคนซื้อให้ล่ะกัน รอฟังข่าวดีได้เลย” สุนีย์บอกให้คนต้องการใช้เงินรู้ “เธอบอกว่าใช้เงินห้าหมื่น ราคาที่ฉันเสนอคนซื้อคือ หนึ่งแสนนะ หักสามสิบเปอร์เซ็นต์ เธอจะได้เจ็ดหมื่น ส่วนจะเป็นเด็กของเขากี่วัน หรือกี่เดือน แล้วแต่เ
