“แล้วพี่ปราบว่าแบบไหนดีล่ะคะ”
“แบบที่ชอบ...คือแบบที่ดีที่สุดสำหรับเราไง” ตอบไม่ตรงคำถามอยู่ดี แต่ก็ทำให้ภัสนันท์เผลอยิ้มออกมาได้ เอาน่า...เดี๋ยวค่อยขึ้นไปดูแบบที่ชอบก็ได้ ยังไงก็มีให้เลือกแค่สองห้องอยู่แล้ว แต่ที่แน่ ๆ เห็นสภาพบ้านชั้นล่างแล้ว หญิงสาวแทบไม่อยากขึ้นไปชั้นบนเลย ไม่รู้ว่าสภาพจะเป็นยังไง อย่าว่าแต่ชั้นบนจะเป็นยังไงเลย ครัวจะเป็นยังไง ห้องน้ำจะเป็นยังไง เธอยังไม่กล้าขยับไปห้องไหนเลยสักนิด
ไอ้ป้อมเอ๊ย...สรุปแกส่งฉันมาถูกที่ถูกทาง ถูกเวลาจริงๆ เหรอวะ ! บ่นพึมพำอยู่ในใจ อดคิดถึงเพื่อนขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ด้วยป้อมนั้นดีแต่โฆษณาสรรพคุณของพี่ชายอย่างพี่ปราบเอาไว้เต็มที่ รวมถึงบรรยากาศโดยรวมของบ้านไร่บ้านสวนแห่งนี้ เว้นอย่างเดียวจริงๆ ที่เหมือนจะกั๊กๆ เอาไว้ไม่เล่าทั้งหมด ก็เรื่องหลานสาวสองแสบของตัวเองนี่ล่ะ
เหลียวมองไปรอบๆ ตัว สุดท้ายแล้ว ภัสนันท์ ก็ตัดสินใจเดินไปหยิบกองหนังสือนิท
