หากหน้าบ้านพ่อเวลานั้น มีผู้คนนั่งบ้าง ยืนบ้าง คุยกันส่งเสียงจ๊อกแจ๊กจอแจ จนปราบแทบปราดเข้าไปหาทุกคนด้วยความประหลาดใจ เกิดอะไรขึ้นล่ะหว่า !
“ประชุมอะไรกันอยู่เหรอครับ”
“อ๋อ ไม่มีอะไร แค่จะมาดูหน้าเพื่อนไอ้ป้อมว่ะ ได้ยินว่าสวยมาก จริงเหรอวะไอ้ปราบ”
“ไปได้ยินกันมาจากไหน”
“ตลาด ป้าแต้วเม้าท์ทั่วตลาด”
“ขนาดนั้นเชียว”
ปราบถึงกับหัวเราะลั่นออกมา แล้วมองน้าวัฒน์ที่นั่งอยู่กับพ่อ
“น้าวัฒน์ก็มาดูกับเขาด้วยงั้นสิ สาลี่ไม่หึงเหรอ”
สาลี่มองค้อนปราบ ขยับปากจะตอบ แต่แหม่มเร็วกว่า
“ก็มันมานั่งคุมอยู่นี่ไง บ้าหรือเปล่า ผู้หญิงคนเดียวมากันเต็มบ้าน รกจริง ๆ”
อาแหม่มพูดจบ จึงเดินแยกไปบ้านยายตลับ ปากส่งเสียไปด้วย
“ไอ้แวน แป๋ม เปรม กินให้มันเร็ว ๆ จะได้อาบน้ำ”
ปราบ มองเลยไปที่บ้าน เห็นเงียบๆ ก็อดประหลาดใจไม่ได้ ไปทำอะไรอยู่ตรงส่วนไหนของบ้านกันเถอะ
“แล้วเจอภัสนันท์กันแล้วยัง”
...
บทที่ 8
“ย
