บทที่ 3 ความหลัง
578 คำ
เด่นนภาย้อนนึกถึงวันนั้นฉันมางานครบรอบบริษัทของครอบครัวเตชะวงศ์วรากุล เมื่อสามปีก่อน เธออยู่ในงานเลี้ยงดื่มเพียงน้ำหวานจนปวดปัสสาวะ ในเวลาต่อมาเธอก้าวเดินไปเข้าห้องน้ำ สายตาของเธอมองเท้าที่สวมรองเท้าส้นสูงหัวแหลมถึงสี่นิ้ว อีกทั้งกระโปรงที่สวมยังยาวจรดรองเท้า ทำให้เธอชนกับใครคนหนึ่งเข้าอย่างจัง
‘เดินภาษาอะไรวะ’ เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียหงุดหงิด อาจเป็นเพราะเธอปวดปัสสาวะ
‘คุณผู้หญิง คุณนั้นละที่ชนผม’ เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
‘คุณเดินไม่ดูฉัน คุณต้องขอโทษฉัน’ เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดอย่างมาก ที่มีคนกล้าต่อปากต่อคำกับเธอไม่หยุด
ถ้าเป็นเพื่อนกู กูด่านะ ด่าไม่เลี้ยงด้วย
‘นี่คุณสวยชะเปล่า แต่ทำไมมารยาทไม่ดีเลยละ’ เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบ
‘นายมัน...’ เธอคิดคำด่าไม่ออก เพราะสายตาของเธอมองมายังใบหน้าหล่อเหลา ใบหน้าของเขามันหล่อเกินกว่าที่เธอจะสรรหาคำด่าออกมาได้ เขากลับเผยรอยยิ้มไม่เห็นฟัน ยื่นใบหน้าเข้าใกล้เธอ ทำให้เธอใจสั่นใบหน้าแดงระเรื่ออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
‘คุณว่าผมอีกนะ ผมจะจูบคุณโชว์ทุกคนที่เดินอยู่แถวนี้’ เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา แต่เธอกลับขนลุกไปทั้งเรือนร่าง
‘นายนี่มัน’ เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด พร้อมยกมือเรียวหมายจะฟาดลงบนใบหน้าของเขา แต่เธอยกมือค้างเอาไว้ เขากลับมองเธอด้วยรอยยิ้มไม่เห็นไรฟัน
‘ทำไมเหรอครับ’ เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงกวนๆ เธอหันใบหน้าเดินฉับๆ ด้วยอาการหงุดหงิดออกไปจากตรงนี้ เธอภาวะนาขออย่าได้เจอเขาเป็นครั้งที่สอง
“เด่น...เด่นนภา...เด่น...!!!” เสียงของดาหลาเรียกเธอคืนสติ แล้วมองไปยังดาหลา
“ห๊ะ...อะไรเหรอ” เธอเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“เป็นอะไร ฉันเรียกตั้งหลายรอบแล้ว คิดอะไรอยู่จ๊ะ หรือคิดถึงคุณหมออัฐพลในจินตนาการ” ดาหลาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงขบขัน แล้วส่งไอแพดมาให้เธอดู เธอมองรูปภาพของผู้ชายสวมใส่เสื้อกาวของแพทย์ เธอไม่คิดอยากที่จะเจอเขาเป็นครั้งที่สอง บุพเพบุพพังทำให้เธอต้องมาเจอเขาในวันพรุ่งนี้จริงๆ เหรอ
“หมออัฐหล่อใช่ไหมล่ะ” ดาหลาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงปลาบปลื้มในความหล่อเหลาของหมอหนุ่มในภาพ ถึงจะเป็นหนุ่มวัยกลางคนก็ตาม เพราะเขาอายุสามสิบห้าแล้ว
“ไม่เห็นจะหล่อเลย ก็งั้นๆ นายแบบที่เคยถ่ายรูปด้วยยังหล่อกว่านี้เลย” เธอเอ่ยบอก แล้วเมินใบหน้ามองกระจกใสมองตัวเองที่สวมชุดคลุมผ้าขนหนูสีขาวอยู่
“ตระกูลเตชะวงศ์วรากุลเหลือคนนี้คนเดียวแล้วนะ เพราะพี่ชายของเขาแต่งงานไปแล้ว คุณหมออัฐคนนี้เนื้อหอมมาก เขาโสดไม่เคยมีหญิงมาติดพัน สนใจเปล่า” ดาหลาพูดที่เล่นที่จริง
“เลิกเล่นได้แล้ว เดี๋ยวไปสาย”
“มารีเตรียมชุดเลยค่ะ” ดาหลาเอ่ยบอกคอสตูมประจำตัวเด่นนภา ดาหลามองเด่นนภาด้วยความพึงพอใจ นางงามที่เธอทำงานด้วยกันมา เธอเองก็ไม่เคยสนิทกับใครเท่า
- ผู้เขียน
