บทที่ 40
เช้าวันต่อมาตติยะเดินโอบเอวเจนิตาเข้ามาในบริษัทอย่างเปิดเผย ตอนนี้สถานะของทั้งคู่ไม่ได้เป็นความลับอีกต่อไป ตติยะจึงสามารถแสดงออกต่อเธอได้เต็มที่อย่างที่เขาปรารถนามานาน ตลอดทางเจนิตารู้สึกได้ถึงสายตายินดีและอิจฉาจากเพื่อนร่วมงาน แต่สาวมั่นอย่างเธอหาได้แคร์ไม่หญิงสาวเลือกที่จะหันไปโปรยยิ้มอย่างเป็นมิตรกลับไปแทน ตติยะจูงมือเจนิตาเข้ามาในห้องทำงานเพื่อขอกำลังใจจากหญิงสาวก่อนเริ่มต้นภารกิจอันหนักหน่วงในแต่ละวันเช่นเคย กว่าเขาจะพอใจแก้มเธอก็แทบช้ำ
“พอได้แล้วค่ะคุณเต้ เมื่อคืนก็อยู่ด้วยกันทั้งคืนวันนี้คุณยังจะหาเศษหาเลยกับเจนอีก”
“ก็เจนอยากสวยเซ็กซี่ไปทั้งเนื้อทั้งตัวทำไมล่ะ อยู่ใกล้คุณผมคิดเรื่องอื่นไม่ออกสักที”
“คนบ้า เจนไม่คุยกับคุณแล้วไปทำงานดีกว่า” พูดจบเจนิตาก็ลุกออกจากตักของตติยะและเดินออกไปที่โต๊ะของตัวเอง ชายหนุ่มมองตามไปด้วยรอยยิ้มแล้วก้มหน้าทำงานของตัวเองต่อไป ฝ่ายเจนิต
