บทที่ 49 ฝ่ายเจนิตาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขณะที่สามีทาครีมกันหน้าท้องลายให้ หญิงสาวรู้สึกว่าเมฆหมอกจางๆที่ปกคลุมเส้นทางชีวิตคู่ของเธอและตติยะได้สลายตัวหายไปแล้ว เหลือแต่หนทางชีวิตอันสว่างไสวที่รออยู่ข้างหน้า ต่อไปนี้ไม่ว่าหนทางชีวิตคู่จะพบเจอกับอุปสรรคใดๆเธอจะไม่หวั่นแม้แต่น้อย เพราะมีครอบครัวอันแสนอบอุ่นเป็นกำลังใจให้ “ไงครับว่าที่คุณแม่ อารมณ์ดียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตั้งแต่เย็นแล้ว” “ก็เจนมีความสุขนี่ค่ะ เจนดีใจที่คุณหญิงท่านเลิกรังเกียจเจนแล้ว” “ผมก็ดีใจที่สุด ที่เมียและแม่เข้ากันได้เสียทีเป็นคนกลางมันลำบากใจมากๆ นั่นก็เมียนี่ก็แม่ แถมเป็นผู้หญิงที่ผมรักสุดหัวใจทั้งคู่” “เจนอยากให้ลูกของเราเกิดมาเร็วๆจังค่ะ อยากให้แกมาเป็นกำลังใจให้คุณย่า ท่านจะได้หายเร็วๆ” “ผมก็เหมือนกัน อยากเห็นผลงานตัวเองจะแย่แล้ว แต่รับรองว่าออกมาหล่อเหมือนพ่อแน่ๆเพราะผมตั้งใจทำสุดฝีมือ” “คนบ้า” เจนิตาต่อว่าตติยะที่เ