ยังไม่ทันที่เขาจะตอบ เสียงหวานชัดเจนก็ดังขึ้นจากหน้าประตู
“นักศึกษา… วิศวะปี 1 ไหมคะ”
เสียงอาจารย์ประจำวิชาแรกดังขึ้น พร้อมร่างบางที่ก้าวเข้ามาในห้องเรียน บรรยากาศที่ตึงเครียดพลันแตกกระจายออกทันที
เพื่อนๆ รีบแยกสายตาหนี เสียงขยับเก้าอี้ดังกรอบแกรบราวกับพยายามทำตัวปกติ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ภีมร์ชะงักไปเพียงเสี้ยววินาที ก่อนจะยอมปล่อยข้อมือเธอช้าๆ แววตาคมยังคงไม่ลดความดุดันลงแม้แต่น้อย ราวกับประกาศชัดว่านี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น
ส่วนเธอ… รีบชักมือกลับมา ก้มหน้าลงทันที รู้สึกเหมือนได้รับการช่วยชีวิตไว้ในวินาทีสุดท้าย
เสียงอาจารย์ดังขึ้นอีกครั้งหลังจากกวาดตามองทั่วห้อง
“นักศึกษาหัวหน้าห้องอยู่ไหนคะ ช่วยนำเพื่อนๆ ทำความเคารพหน่อย”
พลับเพาสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนรีบลุกขึ้นยืน หัวใจยังเต้นแรงไม่หาย
“นักศึกษาทุกคน… ทำความเคารพอาจารย์ค่ะ”
เสียงเก้าอี้เลื่อนดังขึ้นพร้อมกัน เพื่อนๆ ก้มหัวพร้อมกันอย่าง
