Chapter 14 | สับสน

1609 คำ

ครืด! ครืด! ในระหว่างที่เขากำลังยืนสูบบุหรี่อยู่เลย โทรศัพท์ในกระเป๋าก็ดังสั่นขึ้นมา ชายหนุ่มจึงรีบหยิบขึ้นมาดู พบว่าเป็นราชา เห็นแบบนั้นเขาจึงกดรับสาย (มึงอยู่ไหน) "หลังร้าน" (พอดีเลย ไปรอรับน้องกูหน่อย ตอนนี้ยัยวิใกล้ถึงแล้ว) "ทำไมต้องเป็นกู" (ก็มึงอยู่ใกล้ไง ช่วยกูหน่อยนะ ตอนนี้กูไม่ว่าง) "ทำอะไรถึงไม่ว่าง" (ก็กะ...) (ปล่อยสิ) ระหว่างที่เขาคุยสายกับราชาอยู่นั้น ก็มีเสียงผู้หญิงแทรกขึ้นมา ซึ่งเขารู้ได้เลยว่าคือเสียงของใคร (ขอร้อง ช่วยกูหน่อย) "เออ ๆ" เขาตอบส่ง ๆ แล้วทิ้งมวนบุหรี่ลงที่ทิ้ง "ควันหลง" แต่พอกำลังจะเดินไปที่หน้าร้าน ก็ได้ยินเสียงเรียกคุ้นเคยจากด้านหลัง ชายหนุ่มจึงรีบหันหลังกลับไปมอง ก็พบว่าเป็นนาเนียร์ที่กำลังวิ่งมาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา "ไม่เห็นบอกเลยว่าจะมา" "ครั้งแรกก็ไม่ได้ว่าจะมา แต่ไอ้ราชาอยากดื่ม มันเลยโทรชวนฉัน" เพราะครั้งแรกเขากำลังนั่งทำงานอยู่ แต่ไอ้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม