ทางด้านธนัทธาม วันนี้เขามาที่โรงพยาบาลอีกครั้งและจากการสอบถามพยาบาลทำให้ทราบว่าเด็กหญิงเฌอริตาย้ายไปพักที่ห้องพักพิเศษแล้ว ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูทำให้ฌาริยาที่กำลังคุยกับลูกสาวของเธออย่างสนุกสนานต้องหันหน้าไปมองทางประตู “ใครมา เดี๋ยวป้าไปเปิดเอง” “ค่ะป้า” จากนั้นป้านิภาจึงเดินไปเปิดประตู ทันทีที่ประตูถูกเปิดออก ป้านิภาทำหน้าตกใจราวกับเห็นผี “ป้านิภา สวัสดีครับ ไม่เจอกันนานเลยนะครับ?” ธนัทธามยกมือไหว้ป้านิภา “สะ สวัสดีค่ะ คุณธาม” ป้านิภาพูดเหมือนละเมอออกมาด้วยน้ำเสียงเบาๆ “ใครมาเหรอคะป้า?” เสียงตะโกนของฌาริยาทำให้ป้านิภาได้สติ “เอ่อ..คะ คุณธามเชิญค่ะ” ทันทีที่ธนัทธามเดินเข้ามาในห้อง ฌาริยาถึงกับตกใจอ้าปากค้าง เธอหยุดหายใจไปหลายวินาทีเลยทีเดียว ไม่คิดว่าเขาจะตามเธอมาถึงที่นี่ “พอดีผมทราบข่าวว่าญาติคุณป่วย ผมก็เลยมาเยี่ยม” “เอ่อ..คือว่า” ฌาริยาถึงกับพูดไม่ออก ไหนจะ