นลินภัสร์คุยกับเพื่อนอยู่นานจนรู้สึกง่วงก็แยกย้ายกันไปนอนหญิงสาวสะดุ้งตื่นมาอีกครั้งไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ในเวลาตีสามครึ่ง
เมื่อเห็นรายชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอก็รีบกดรับทันที
“สวัสดีค่ะคุณศรุตมีอะไรหรือเปล่าคะ” หญิงถามออกไปด้วยความแปลกใจเพราะเธอกับเขาก็อยู่ห้องเดียวกันแต่ทำไมเขาเลือกที่จะโทรศัพท์มาหา
“นั่นใช่เบอร์คุณมายด์หรือเปล่า”
“ค่ะใช่ค่ะ แล้วคุณเป็นใครคะทำไมถึงเอาโทรศัพท์ของคุณศรุตโทรมาหามายด์ คุณศรุตเป็นอะไรหรือเปล่า” เธอถามออกไปด้วยความเป็นห่วงเพราะดูจากเวลาศรุตน่าจะกลับมาถึงคอนโดแล้ว หญิงสาวพูดขณะเดินออกมาจากห้องนอนและตรงไปยังห้องของเขาที่ยังปิดไฟมืดสนิท
“ผมชื่อปอง เป็นเพื่อนกับศรุตนะครับ”
“ค่ะ แล้วคุณศรุตล่ะคะ”
“ตอนนี้เขาถูกยิงน่ะ”
“อะไรนะคะ คุณศรุตถูกยิง”
“ตอนนี้เขาอยู่ในห้องผ่าตัดแต่ก่อนจะเข้าห้องเขาบอกให้ผมโทรบอกคุณก่อนเพราะกลัวว่าคุณจะเป็นห่วง”
“เขาอยู่โรงพยาบา
