“เกลียดคนตอแหล”
“ห้ะ พี่นานาคนเมื่อกี้น่ะหรอ”
“เออ ทำไมรอบตัวว่าที่ผัวมึงมีแต่คนตอแหลว่ะ” พิชพูดอย่างหงุดหงิด ฉันไม่เคยเห็นยัยพิชเกลียดคนอื่นขนาดนี้เลยนะ
“ฉันว่าพี่เขาดูใจดีดีออก” ฉันแย้ง ไม่ใช่ว่าเป็นแม่พระนะ แต่ฉันไม่ค่อยชอบเอาอารมณ์ไปโกรธเกลียดใครมันเหนื่อย นอกซะจากคนนั้นจะมาทำฉันก่อนน่ะนะ
“ตอแหล กูมองออก อิดอก กูเห็นว่ามันเงยหน้ามองมึงแล้วชนนะ มันตั้งใจอะ” ยัยพิชโวย ยิ่งพูดถึงก็ดูเหมือนยัยพิชจะขึ้นมากกว่าเดิมอีก
“โอเคๆ กูจะอยู่ห่างแล้วไม่ไว้ใจเขา โอเคมั้ย” ถ้าเป็นอย่างที่ยัยพิชว่าจริง ฉันก็ต้องระวังตัวไว้ ไม่ใช่ว่าอคตินะ แต่ยัยพิชมันไม่เกลียดใครไปทั่วอะ พี่นานาอาจจะไม่ธรรมดาก็ได้
“เออ แม่ง โมโหชิบ”
“ไอติมมั้ย”
“อือ ไป” แล้วเราสองคนก็จบลงที่ไปทานไอศกรีมแล้วก็ของหวานเพื่อระงับโทสะยัยพิช แล้วเรื่องนี้ก็ถูกพูดในกลุ่มแชท พวกยัยรินยัยนาวนี่เดือดปุดๆ ไม่ต่างจากยัยพิชเล้ย วันนี้พี่นานา
