“สวัสดีค่ะพี่ตินน์” ร่างบางที่คุ้นเคยเดินเข้ามาด้วยใบหน้าสดใส คริสเดินมาหาผมแล้วนั่งลงที่ตักผมอย่างคนคุ้นเคย ผมมองการกระทำนั้นก่อนจะลุกออกมา
“มีอะไรหรือเปล่าคริส” ผมมองหน้าเธอที่ตอนนี้กำลังหงุดหงิดที่ผมลุกให้เธอนั่งที่ผมคนเดียว
“ก็คริสคิดถึงพี่ตินน์หนิคะ คริสขอโทษน้า เรื่องเมื่อวานอะ คริสรู้เรื่องหมดแล้วนะ คริสผิดเองที่ไปเชื่อคนอื่นแทนที่จะเป็นแฟนตัวเอง” คริส
อธิบายเรื่องที่ทำให้เธอมาหาผมถึงที่นี่ ตัวเล็กลุกขึ้นก่อนจะโอบรอบคอผม ปากเล็กค่อยๆ เลื่อนเข้ามา
“พอเถอะคริส เรื่องของเรามันจบไปจะเป็นอาทิตย์แล้วนะ” ผมหันหน้าหนีคริส แต่เธอก็ยังไม่ยอมปล่อยผมสักที
“พี่ตินน์ยังโกรธคริสอยู่หรอ คริสขอโทษ” คริสทำเสียงอ่อน ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจะกอดเธอตอบแล้วกดจูบแสนหวานแต่ตอนนี้มันไม่ใช่แบบนั้นแล้ว เธอเป็นคนจบความสัมพันธ์เอง และที่สำคัญ ผมมีคนที่รักมากกว่าแล้วตอนนี้
“ปล่อยพี่เถอะคริส นี่มันโรงพยาบา
