บทที่ 13
ต่อกร
หลังจากถูกไล่ออกมา เยว่ซ่านฉินก็เดินออกมาด้วยความไม่พอใจ นี่เป็นคราแรกที่หลี่ไป๋อวิ๋นขัดใจนาง หากมารดาของเยว่ซ่านฉินมิได้ตบแต่งกับบุตรชายพ่อค้าทั่วไป ป่านนี้นางอาจจะเกิดเป็นบุตรสาวของสกุลขุนนางสักสกุลแล้วก็เป็นได้!
มารดาก็เป็นสหายสนิท มีฐานะใกล้เคียงกัน เหตุใดมีแต่หลี่ไป๋อวิ๋นได้ดีกันเล่า ทั้งพี่ชายแสนดี สกุลมั่งมีศรีสุข มิหนำซ้ำยามนี้ยังเกิดเป็นรักสามเส้าระหว่างหลี่ไป๋อวิ๋น ตงจิ่นติ้ง และตงหยางจิน บุรุษสูงศักดิ์ทั้งนั้น แต่ก็โชคดีที่หลี่ไป๋อวิ๋นโง่เขลาเลือกตงหยางจิน เช่นนั้นนางคงเดือดดาลในอกจนแทบระเบิดเป็นแน่
“เอาเถิด ข้าจะไม่มีชีวิตแบบท่านแม่เป็นแน่!” ว่าจบเยว่ซ่านฉินก็เดินทางไปยังพระราชวังของชินอ๋อง ซึ่งอยู่ห่างไกลจากเมืองหลวง แต่มิได้อยู่ห่างไกลจากตัวเมืองมากนัก
ร่างอรชรเดินไปยังหน้าพระราชวังแล้วโค้งกายให้กับทหารยาม เนื่องจากนางรู้ดีว่าฐานะของตนในยามนี้อยู่ต่ำกว่าทห
