สองต่อสองในรถ
539 คำ
“จริงอ่ะ ไม่อยากเชื่อ” อาภีมทำหน้ายักษ์ใส่หลาน ก่อนจะหันมามองหน้าเพื่อนหลาน ถามเสียงนุ่ม “จริงรึเปล่าครับน้องเกล”
เกวลินยิ้มนิดๆ “ยัยฝนบอกว่าอาของมันเป็นคนเก่งมากค่ะ”
“ค่อยโล่งใจหน่อย นึกว่าจะขายอาซะแล้ว”
“จริงสิ” ปลายฝนพูดแทรกขึ้น “อาภีมจะไปพัทยาวันไหนคะ”
“ไปส่งเราที่โรงพยาบาลแล้วก็น่าจะไปเลย” ภีมตอบหลาน “ทำไมเหรอ??”
ปลายฝนไม่ตอบอา หันไปหาเพื่อน “แกติดรถอาภีมไปมั้ย แกจะกลับบางแสนวันนี้ใช่ป๊ะ”
“อย่าเลย เกรงใจ” เกลวินรีบปฏิเสธ
“ไม่ต้องเกรงใจ เกลก็เหมือนหลานอาอีกคน ..ไปกับอาก็ได้ ไม่ต้องเกรงใจ ยังไงก็ทางผ่านอยู่แล้ว” อาภีมรีบนำเสนอ ด้วยความกระตือรือร้น
“ฝากเพื่อนหนูด้วยนะอา”
“แต่..”
“อาไม่กัดหรอกเกล” อาภีมทำหน้าเย้าหยอก แต่สายตาเหมือนจะกลืนกินเธออย่างนั้นล่ะ
“งั้นรบกวนด้วยนะคะอาภีม” ขนาดรู้สึกว่ามันอันตราย แต่เธอก็ยังเอาตัวไปเสี่ยง หากเกิดอะไรขึ้น คงจะโทษใครไม่ได้
อาภีมไปส่งปลายฝนที่โรงพยาบาล โดยมีเกวลินพ่วงไปด้วย เธอก็เลยได้เยี่ยมแม่ของเพื่อนที่เพิ่งคลอดลูกชายคนที่สอง ได้ทักทายน้องชายตัวน้อยผ่านกระจกห้องเด็กอ่อน อย่างมีความสุข
“เดินทางปลอดภัยนะแก ขับรถดีๆนะอาภีม”
เธอกอดลาเพื่อนรักอีกครั้ง ก่อนจะขึ้นรถอาภีม แล้วขับออกจากโรงพยาบาล มุ่งสู่ถนนสายตะวันออก เพื่อเดินทางไปยังจังหวัดชลบุรี
การอยู่ในรถกับชายหนุ่มแบบสองต่อสอง คือประสบการณ์แปลกใหม่สำหรับเธอเลยล่ะ ยอมรับเลยว่าทั้งเกร็งและอึดอัดนิดๆ
“บ้านเกลอยู่แถวไหนในบางแสนเหรอ”
เขาชวนคุย เพราะเห็นเธอเอาแต่เงียบ
“ก่อนถึงหาดประมาณหนึ่งกิโลค่ะ”
เธอตอบโดยไม่มองหน้าเขาเลย ยอมรับว่าแอบคิดไม่ซื่อกับเขา ตื่นเต้นกับความหล่อเท่ของเขาจนไม่เหลือความเคารพในฐานะอาเพื่อนเลย
ว่าแต่...เขามีเมียหรือยังนะ??
อยู่ๆก็อยากรู้ขึ้นมา ทั้งที่บอกตัวเองว่าเขาแก่เกินกว่าที่เธอจะสนใจเขาในฐานะผู้ชายคนหนึ่ง
ใช่...เธอกับเขาอายุห่างกันตั้งยี่สิบสองปี!
โอ๊ย..เธออยากจะบ้าตายกับอารมณ์ตัวเอง ..ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะแพ้สายตาของเขาได้ขนาดนี้
“มีร้านอะไรที่บางแสนน่าสนใจบ้าง แนะนำอาหน่อยสิ” เขาแกล้งถาม ทั้งๆที่รู้จักหลายร้านในละแวกนั้น แถมบางร้านยังเคยพาสาวไปนั่งดื่ม
เธอนิ่วหน้าคิด “ก็มีหลายร้านนะคะ แถวๆหาด แต่เกลไม่เคยไปหรอกค่ะ เพื่อนเล่าให้ฟัง”
อ่อ...เธอไม่ใช่เด็กเที่ยวสินะ
“เดี๋ยวต้องมาลองบ้างแล้ว” เขาพูดหยอด เผื่อเธอบอกว่าจะเป็นไกด์พาเที่ยว ในฐานะเจ้าบ้าน
“มาสิคะ แต่พายัยฝนมาด้วยนะคะ เกลจะได้หาข้ออ้างมาเที่ยวด้วย”
ภีมยิ้มกรุ้มกริ่ม “ท่าทางเป็นเด็กดีนะเรา”
- ผู้เขียน
